قاسم جعفری، استاد دانشگاه و نماینده پیشین مجلس شواری اسلامی

مراسم شب‌های محرم حسینیه امام خمینی (ره) امسال با حال و هوای متفاوتی از سال‌های گذشته برگزار شد. امسال با وجود سپری شدن توقف جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی ـ آمریکایی علیه خاک ایران این مراسم با حضور اقشار مختلف مردم از شب هفتم ماه محرم بدون حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی و فرماندهی کل قوا همراه بود.

اما حضور مقام معظم رهبری در مراسم شب عاشورا حسینیه امام خمینی (ره) نه تنها عملیات روانی دشمن را خنثی کرد و خط بطلانی بر روایت‌های تخریبی کشید بلکه بازتاب‌های گسترده این حضور در فضای مجازی و رسانه‌ای پاسخی قاطع به فضاسازی‌های رسانه‌ای معاندین بود و جایگاه محوری رهبری در حفظ وحدت ملی دارد.


بیشتر بخوانید: 


در این راستا قاسم جعفری، استاد دانشگاه و نماینده پیشین مجلس شواری اسلامی با ایکنا به گفت‌وگو پرداخته که متن آن را در ادامه می‌خوانیم؛ 

حرکت امامین انقلاب بر اساس برنامه‌ریزی 

ایکنا ـ درباره پیام حضور رهبر معظم انقلاب در مراسم شب عاشورای حسینیه امام (ره) در پی برخی فضاسازی‌های رسانه‌ای درباره غیبت ایشان در دوران پسا‌جنگ که آن را دستاویز شبهه‌افکنی قرار دادند، بفرمایید. 

ما باید مسائل را اصولی‌تر و از منظر مبانی اسلامی و روش ائمه(ع) نگاه کنیم. سبک رهبری در اسلام، همواره بر پایه ابتکار و کنش فعال بوده، نه واکنش انفعالی. وقتی به سیره رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین(ع) نگاه می‌کنیم تا می‌رسیم به دوران حضرت امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب، می‌بینیم که آن‌ها همواره بر اساس برنامه‌ریزی خودشان حرکت کرده‌اند، نه بر پایه نقشه‌ای که دشمن طراحی کرده باشد.

دشمن تلاش می‌کند با استفاده از ابزار رسانه‌ای و جنگ ترکیبی، میدان بازی را تعریف کند و ما را در زمین خود به واکنش وادار سازد اما رهبر معظم انقلاب با درایت، همواره این زمین‌بازی را بر هم زده و ابتکار عمل را به‌دست گرفته است. بنابر گفته خانم کاندولیزا رایس «ده‌ها و صدها ساعت کار کارشناسی و تحلیل می‌کنند اما رهبر ایران ظرف چند دقیقه با یک سخنرانی همه آن‌ها را خنثی می‌کند.» لذا این نشان از قدرت ابتکار رهبری دارد.

حرکت رهبر جامعه اسلامی بر اساس نقشه راه

ما باید مراقب باشیم که در زمین دشمن بازی نکنیم. رسانه‌های معاند با ایجاد موج‌های انتظاری، تلاش دارند برای هر حرکت رهبری چارچوبی طراحی کنند و اگر در مناسبت بعدی رهبری حضور نیافتند، بلافاصله شایعه‌سازی و شبهه‌افکنی می‌کنند. درحالی‌که اساساً رهبر جامعه اسلامی بر اساس تکلیف، تدبیر، نقشه راه و مسئولیت‌های کلان حرکت می‌کند، نه بر اساس توقعات و سناریوهای دشمن.

در طول سالیان، بارها دیده‌ایم که دشمن با هر حادثه‌ای، از زلزله گرفته تا تحولات سیاسی، سعی کرده به بهانه‌های مختلف شایعه‌سازی کند و از این صحنه‌ها ایجاد کند. در همین ماجرا هم رسانه‌ها به ویژه رسانه‌های قرآنی باید با روشنگری، جامعه را هدایت کنند و نشان دهند که هر تصمیم رهبر نظام اسلامی، برخاسته از تشخیص مصالح عالی امت اسلامی است. 

معرفت امت حفاظت از جان رهبر را تکلیف شرعی خود می‌داند

ایکنا ـ برخی شبهه‌ها مبتنی بر این است که اگر رهبر انقلاب در خط مقدم نباشد، نوعی عقب‌نشینی یا امثالهم تلقی می‌شود. پاسخ شما چیست؟ 

ما باید جایگاه امام و رهبر جامعه را از نگاه دینی به‌ ویژه در شرایط بحران، بشناسیم، طبیعتا پیامبر اسلام(ص) در غزواتی که شخصاً در میدان حضور داشتند اینگونه نبود که دیگران کنار بروند و نخست امام و پیشوا به جنگ بروند؟! اصلا این معقول نیست لذا یارانشان مانند شمع، اطراف ایشان را می‌گرفتند و اجازه نمی‌دادند حتی دشمن به خیمه پیامبر اکرم(ص) نزدیک شود. الان هم این‌گونه نیست که تصور کنیم رهبر جامعه باید همیشه در خط مقدم ظاهر شود. مگر ملت ۹۰ میلیونی ایران و میلیون‌ها انسان در دنیای اسلام که دل در گرو این رهبری دارند، از کار افتاده‌اند که همه چیز متوقف به حضور ظاهری ایشان باشد؟ اتفاقاً این معرفت امت است که اقتضائات امنیتی را درک کرده و حفاظت از جان رهبر را تکلیف شرعی خود می‌دانند.

همچنین در سیره امیرالمؤمنین(ع) هم می‌توان الگوهایی برای چنین مواجهه‌ای داشت. در نهج‌البلاغه آمده که وقتی خلیفه دوم تصمیم گرفت شخصاً به جنگ برود، امیرالمؤمنین(ع) به او مشورت داد که جایگاه امام و رهبر باید میانه باشد؛ نه آن‌ قدر در خط مقدم که با آسیب دیدن او کل لشکر دچار تزلزل شود و نه آن‌قدر دور که لشکر احساس کند رهبر کنار کشیده و همه‌ چیز بر عهده آن‌هاست. این نگاه دینی، بسیار دقیق و راهبردی است.

حتی قرآن کریم به مذمت یاران حضرت موسی(ع) می‌پردازد وقتی که به قوم خود گفت اینجا را فتح کنیم و خدا بشارت فتح داده است اما یارانش گفتند: «قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّا لَن نَّدخُلَهَآ أَبَدا مَّا دَامُواْ فِيهَا فَٱذۡهَب أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَٰتِلَآ إِنَّا هَٰهُنَا قَٰعِدُونَ» این نوع نگاه منفعلانه، در قرآن مذمت شده است.

ملت ایران؛ اهل مقاومت و صبر

مردم ما بارها در عمل نشان داده‌اند که این آموزه را درک کرده‌اند. خود ما در تهران بودیم و دیدیم که در شب‌های پرتابه‌های صهیونیست‌ها، مردم با آرامش و عزت نفس در شهر حضور داشتند، در حالی‌که صهیونیست‌ها برای فرار به پناهگاه‌ها به‌قدری عجله داشتند که از شدت ازدحام آسیب می‌دیدند. جالب اینکه بعدها مشخص شد حتی پناهگاه‌هایشان هم از موشک‌های ایران در امان نبود. این تفاوت ملت ما با آن‌هاست؛ ملت ایران اهل مقاومت، صبر و شناخت درست از رهبری است.

این ملت، ملتی نیست که به رهبرش بگوید تو برو خط مقدم، ما هم دنبال کار خودمان می‌رویم! نه، چنین انتظاری در مردم مؤمن ما وجود ندارد. باید به مشورت امیرالمؤمنین(ع) توجه کنیم که جایگاه رهبر جامعه را نه در خط مقدم و نه در عقب، بلکه در نقطه مرکزی جبهه می‌دانستند؛ جایگاهی که ستون خیمه جامعه حفظ شود.

حتی اگر رهبر معظم انقلاب در شب عاشورا در مراسم شرکت نمی‌کردند، برای مؤمنان بصیر هیچ تردید یا نگرانی‌ پیش نمی‌آمد. این‌ها کسانی‌اند که ریشه‌دار، آگاه و با معرفت دینی هستند و می‌فهمند که رهبری بر اساس حکمت و مصلحت عمل می‌کند. ما نباید توقع غلط در جامعه ایجاد کنیم که حتماً در هر رویدادی باید مسئولان، مخصوصاً رهبر انقلاب، شخصاً حضور یابند. این نگاه ناپخته و نادرست است.

ضرورت ارتقای نگاه از احساسات لحظه‌ای به تحلیل‌های راهبردی

ایکنا ـ برخی این‌طور می‌پندارند که حضور مسئولان در هر صحنه‌ای نشانه شجاعت است. آیا این تلقی درست است؟

خیر، گاهی دقیقاً برعکس است. وظیفه‌ مسئولان اقتضا می‌کند که در برخی شرایط خاص، ملاحظاتی را رعایت کنند. شما ببینید بعد از شهادت عزیز بزرگوارمان، شهید آیت‌الله رئیسی، چقدر هزینه بر نظام تحمیل شد. این نشان می‌دهد که مسئولان ارشد نظام، مثل رئیس‌جمهور، رئیس مجلس، رئیس قوه قضائیه و حتی رهبری، فقط متعلق به خودشان نیستند. گاهی همراه داشتن تیم حفاظت، نه نشانه فاصله گرفتن، بلکه وظیفه‌ای بر دوش آن‌هاست برای صیانت از جایگاه حکومت اسلامی.

حتی حضرت امام(ره) هم، در دوره‌ای، به رهبر معظم انقلاب تکلیف کرده بودند که نباید به برخی مناطق جنگی سفر کند. چون اگر خدای ناکرده اتفاقی برای ایشان می‌افتاد، اصل اقتدار و حیثیت نظام و حکومت اسلامی به خطر می‌افتاد. بحث بر سر شخص نیست، بحث بر سر نظام است. ما باید نگاهمان را از احساسات لحظه‌ای به تحلیل‌های راهبردی ارتقا دهیم.

ناآگاهی یا غرض‌ورزی؛ منشأ شبهه به سابقه انقلابی رهبر معظم انقلاب

بنابریان اگر برخی از منتقدان شبهه‌هایی را درباره سابقه انقلابی و میدانی رهبر انقلاب مطرح می‌کنند، یا از روی ناآگاهی است یا غرض‌ورزی. سابقه مبارزاتی رهبر معظم انقلاب از نوجوانی روشن است. ایشان بارها توسط ساواک بازداشت شد، بارها شکنجه دید. هرکسی شک دارد، سری به «موزه عبرت» تهران بزند، که همان کمیته مشترک ضدخرابکاری دوران طاغوت بود. اسناد بازداشت و مبارزات ایشان در مشهد موجود است. در دوره زلزله طبس هم ایشان از نخستین کسانی بود که با لباس ساده به میان مردم رفت و خط خدمت را شکل داد.

در زمان جنگ تحمیلی، رهبر معظم انقلاب در حالی‌که امام جمعه تهران و نماینده ویژه امام در شورای عالی دفاع بودند، با لباس رزم در خطوط مقدم حضور می‌یافتند. خاطراتی نیز رزمندگان از حضور ایشان در دوران دفاع مقدس با لباس رزم مطرح می‌کنند یعنی رهبر معظم انقلاب، بی‌هیچ تکلفی در میان رزمندگان حاضر می‌شدند و این واقعیت را خیلی‌ها با چشم خود دیده‌اند.

حتی امام خمینی(ره) در مقطعی اجازه نمی‌دادند مقام معظم رهبری به خط مقدم برود. همان‌طور که دیدیم، رژیم بعث هواپیمای شهید محلاتی را با هشت نماینده مجلس مورد اصابت قرار داد. چون دشمن و دنیای کفر به هیچ اصول انسانی پایبند نیست. اما رهبر انقلاب با همه این محدودیت‌ها، از امام (ره) خواستند اجازه حضور در جبهه را بدهد و با اصرار، ایشان را قانع کردند. این روحیه‌ای است که از ایمان، غیرت دینی و اخلاص نشئت می‌گیرد نه از نمایش.

امروز هم اگر کسی بخواهد بداند کدام مسئول بیش از همه در میان مردم حضور دارد، چه مسئولی بیش از همه دغدغه مردم را دارد، باید به کارنامه سی‌وچند ساله رهبری نگاه کند، نه به شایعه‌سازی رسانه‌های دشمن.

حضوری که دل‌های مشتاق در داخل و خارج از مرزها را با نشاط کرد

ایکنا ـ برخی رسانه‌های دشمن تلاش می‌کنند حضور یا عدم حضور رهبر انقلاب را به‌گونه‌ای تحریف کنند که گویی نشانه ضعف یا فاصله گرفتن از مردم است. پاسخ شما چیست؟

یکی از عزیزانی که سال‌ها مشاور رهبر انقلاب و مسئولیت سپاه ولی‌امر را بر عهده داشت، همین چند روز پیش در تلویزیون گفت که در کنار ایشان، دست‌کم به منزل بیش از هزار شهید سر زده‌اند. این یعنی حضور میدانی، مردمی و بی‌وقفه رهبر انقلاب در کنار ملت، مخصوصاً خانواده‌های شهدا و ایثارگران.

اگر کسی امروز بگوید چون ایشان در مراسمی خاص شرکت نکرده، پس ترسیده، این یک تحلیل کودکانه و باطل است. رهبر انقلاب کسی است که آرزویش شهادت است؛ همانطور که شاعر می‌گوید «ما سینه زدیم، بی‌صدا باریدند؛ از هرچه که دم زدیم، آن‌ها دیدند/ما مدعیان صف اول بودیم، از آخر مجلس شهدا را چیدند…» این همان غبطه‌ای است که امیرالمؤمنین(ع) داشت و می‌فرمود: «أَيْنَ إِخْوَانِيَ الَّذِينَ رَكِبُوا الطَّرِيقَ وَ مَضَوْا عَلَى الْحَقِّ؟ أَيْنَ عَمَّارٌ وَ أَيْنَ ابْنُ التَّيِّهَانِ وَ أَيْنَ ذُو الشَّهَادَتَيْنِ وَ أَيْنَ نُظَرَاؤُهُمْ مِنْ إِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ تَعَاقَدُوا عَلَى الْمَنِيَّةِ وَ أُبْرِدَ بِرُءُوسِهِمْ إِلَى الْفَجَرَةِ؟»

بنابراین، حضور رهبری در شب عاشورا، نه از باب ضرورت، بلکه بشارتی مضاعف برای دل‌های مؤمنان بود. مؤمنانی که شاید در معرض فشار شایعات و عملیات روانی دشمن بودند. آن‌ها نیاز داشتند این حضور را ببینند و آرامش و اطمینان قلبی بیابند، همچون دعای حضرت ابراهیم(ع) که از خدا خواست: «قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِی» یعنی دل‌های پاک هم گاه برای اطمینان بیشتر، نیاز به تجلی دارند.

این حضور، دل‌های مشتاق در داخل و حتی خارج از مرزهای ایران را آرام کرد. آن‌هایی که نقطه اتکای‌شان در مبارزه با ظلم، جمهوری اسلامی و رهبر آن است. این حضور، لطف مورد انتظار از کسی است که نگاه پیامبرانه دارد و دارای بینش ایمانی است لذا از حاکم عادل، مدبر و شجاع اسلامی این انتظار می‌رفت.

در روایت داریم که امامان فرمودند: «نَحْنُ النُّمْرُقَةُ الْوُسْطَى، [الَّتِي يَلْحَقُ بِهَا التَّالِي] بِهَا يَلْحَقُ التَّالِي وَ إِلَيْهَا يَرْجِعُ الْغَالِی؛ ما همانند آن پشتى ميانى، حد وسط هستيم، كه هر كه نرسيده بايد خود را برساند و هر كه از ما در گذرد، بايد كه به ما باز گردد». براین اساس آن جایی که مقام معظم رهبری باشد، تدبیر و مصلحت همان است.  هم مرجع عقب‌ماندگان برای رسیدن، و هم معیار پیش‌افتادگان برای بازگشت. رهبری در نقطه تعادل قرار دارد؛ نه متمایل به افراط، نه منفعل در تفریط. هر جا که ایشان باشد، همانجا تدبیر و مصلحت است. به همین دلیل، حضور ایشان در شب عاشورا امید را زنده کرد، انسجام را تقویت کرد و سحر رسانه‌ای دشمن را باطل کرد.

جمهوری اسلامی ایران دارای مردمی‌ترین رهبری جهان

ایکنا ـ برخی دشمنان ظاهراً بیش از خود ملت ایران، نگران حضور یا غیبت رهبر انقلاب‌اند. این تناقض را چطور تحلیل می‌کنید؟

واقعاً جای تعجب است آنهایی که نگران عدم حضور چند روزه رهبر معظم انقلاب در ملاقات‌های عمومی هستند، باید پاسخ دهند که چرا نه فقط در مدت 12 روزه جنگ تحمیلی بلکه باید گفت در کدام زمان سران رژم صهیونیستی به راحتی در میان مردم خود بودند؟! حتی ترتیب‌های امنیتی رئیس‌جمهور آمریکا در سفرهایش قابل ذکر است! همه به خاطر داریم هنگامی که ترامپ می‌خواست به یکی از پایگاه‌های خود در عراق سربزند، شب هنگام، آن هم با چراغ‌های خاموش رفت و بعد نیز گفت: «ما هفت تریلیون دلار هزینه کرده‌ایم، اما نمی‌توانم در روز روشن وارد پایگاه خودم شوم!» آن‌ها با چند هزار نیروی امنیتی، با ترس و اضطراب تردد می‌کنند. بعد همین‌ها به به مردمی‌ترین رهبری جهان، ایراد می‌گیرند؛ این دیگر طنز تلخ روزگار است.

ما باید به همان نکته ابتدایی برگردیم: رهبری در نظام اسلامی مبتنی بر ابتکار، تدبیر و تشخیص لحظه است، نه واکنش به زمین بازی دشمن. دشمن می‌خواهد با جنگ ترکیبی، سحر ساحران راه بیندازد اما این خورشید ولایت است که با طلوعش همه آن سحرها را باطل می‌کند.

حضور رهبر معظم انقلاب در شب عاشورا، به نام حسین‌بن‌علی(ع)، در حسینیه امام خمینی(ره)، دقیقاً همان طلوع خورشید بود که ستارگان جعلی دشمن را محو کرد. درست مانند آن ماجرایی که یکی از یاران امیرالمؤمنین(ع) پیامی به معاویه برد. معاویه گفت به علی بگو: «من به تعداد ستارگان آسمان لشکر دارم!» اما یار امیرالمؤمنین (ع) در همان لحظه پاسخ داد: «علی (ع) خورشیدی است، وقتی طلوع کند، ستارگان محو می‌شوند». طلوع رهبر معظم انقلاب در شب عاشوار مطبل السحره بود که تمام جادو‌هایی که کرده بودند باطل شود. 

نعمت‌های بزرگ نهفته در دل سختی‌ها

ایکنا ـ حمایت و نشاط مردم از حضور معظم له در مراسم شب عاشورا مجدد نمادی از وحدت و انسجام ملی را به نمایش گذاشت، کما اینکه طی 12 روزه جنگ تحمیلی و حتی تشییع شهدای اقتدار ملی شاهد این همراهی و وحدت بی‌نظیر بودیم. درباره پیام این وحدت در سطح بین‌المللی، مقابله با توطئه‌های خارجی و ضرورت حفظ آن بفرمایید. 

نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه کنیم این است که در مبنای قرآنی ما، حتی در دل مصیبت‌ها و سختی‌ها، نعمت‌ها و فرصت‌های بزرگی نهفته است. قرآن صراحتاً می‌فرماید: «كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ». جنگ و درگیری اگرچه در ظاهر ناخوشایند است اما در باطن، برکاتی دارد که گاه جز با چنین حوادثی بروز نمی‌یابد.

ما در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اخیر، در کنار همه تلخی‌ها و مصیبت‌ها، از شهادت فرماندهان رشید و دانشمندان گرانقدر گرفته تا کودکان و مردم بی‌دفاع، فرصت‌های بزرگی را هم شاهد بودیم البته خرابی‌های آن به جای خود اما در دل این حادثه تلخ شیرینی‌ها و فرصت‌های بسیاری وجود دارد که در فرصت‌هایی باید به آن پرداخته شود. من در همان روزهای نخست جنگ، در جلساتی با دوستان، چهار محور مهم از فرصت‌های این حادثه را برشمردم.

یکی از اصلی‌ترین این محورها انسجام ملی بود. دشمنان تلاش داشتند اقوام، اقشار، اصناف و مذاهب را از یکدیگر جدا کنند اما اتفاقی که افتاد دقیقاً برعکس شد. آنچه دشمنان به‌عنوان ابزار گسست اجتماعی طراحی کرده بودند، به لطف الهی سبب خیر و همبستگی بیشتر شد.

تلاش دشمن برای کاهش مشروعیت نظام اسلامی

از سوی دیگر، دشمنان تبلیغ می‌کردند که مشروعیت نظام اسلامی کاهش یافته و محبوبیت حاکم اسلامی در دل مردم کمرنگ شده است. آن‌ها با همان خیال به خاک ایران، تجاوز کردند چراکه تصور می‌کردند اگر حمله کنند، ملت ایران که به زعم آنها از نظام فاصله گرفته، و به سمت آن‌ها می‌آید اما بزرگ‌ترین اشتباه راهبردی آمریکا و مزدوران منطقه‌ای‌ و سگ هار آنها، همین بود. آن‌ها نفهمیدند ملت ایران، نه‌تنها ناآرام نشد، بلکه محکم‌تر از همیشه پشت رهبری ایستاد.

اتفاقاً حمله دشمن باعث شد حتی اگر اندکی شکاف یا سردی وجود داشت، از بین برود و ملت با تمام توان، حول محور نظام، وحدت و رهبری جمع شود. این اتحاد ملی، ثمره خون شهداست. همان‌طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند «شهید سلیمانی امروز برای دشمن خطرناک‌تر از سردار سلیمانی است»؛ چون نام و راه او در دل‌ها زنده مانده است. امروز نیز سرداران و دانشمندان شهید ما، با هویت شهادت‌شان، برای دشمنان بسیار خطرناک‌تر از زمانی هستند که در قید حیات بودند.

بنابراین، این انسجام، همدلی و محبوبیت گسترده رهبر معظم انقلاب در دل مردم یک نعمت الهی است. ما باید این نعمت را پاس بداریم و شکرگزار آن باشیم.

رهبر معظم انقلاب؛ رهبری ملی‌گرا

ایکنا ـ  تحلیل خود را درباره مداحی «ای ایران خدایی» در حضور رهبر معظم انقلاب و اهمیت توجه به تقویت هویت ایرانی ـ اسلامی بفرمایید. 

این هم از نکات زیبای ماجراست. رهبر انقلاب، از سال‌های آغازین رهبری‌شان، چهره‌ای کاملاً ایرانی و ملی‌گرا در کنار مبانی عمیق دینی بوده‌اند. حتی برخی کارشناسان غربی و تحلیلگران منتقد نیز اذعان دارند که در میان حاکمان ایران در طول تاریخ، کسی ملی‌گراتر به‌اندازه آیت‌الله خامنه‌ای ندیدیم.

ایشان هم در مقام فقیه جامع‌الشرایط، ولی‌فقیه و مرجع دینی شناخته می‌شوند و افتخارشان این است که در مکتب اهل‌بیت (ع) است حتی عنوان سند جامع را «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» می‌گذارند. وقتی درباره بهره‌ هوش ایرانی، استعداد ملی و تمدن‌سازی ایرانی ـ اسلامی سخن می‌گویند، برخی این را نوعی ناسیونالیسم تعبیر می‌کنند اما حقیقت این است که ایشان در حال تبیین جایگاه ایران به‌ عنوان سنگر اول اسلام ناب محمدی(ص) در دنیای امروز هستند.

ایران؛ جبهه اول مقاومت و سنگر اسلام

در شب عاشورا، وقتی از مداح می‌خواهند که سرود «ای ایران» را با نوحه اباعبدالله الحسین(ع) عجین کند، در واقع می‌خواهند پیوند اسلام و ایران را برجسته سازند و می‌خواهند این را بیان کنند که امروز اسلام در ایران اسلامی نمود پیدا کرده است. همان‌طور که امام خمینی(ره) می‌فرمود «اگر امروز حکومت اسلامی شکست بخورد، اسلام تا قرن‌ها توان احیا نخواهد داشت». پس امروز ایران، جبهه اول مقاومت و سنگر اسلام است.

در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران، شهید مطهری تصریح می‌کند که اسلام را ایرانی‌ها در جهان گسترش دادند. ببینید رؤسای بسیاری از مذاهب اهل‌سنت، بزرگ‌ترین مفسران، فقیهان، فلاسفه و حتی وضع‌کنندگان دستور زبان عربی و علم صرف و نحو، همه ایرانی بوده‌اند؛ سیبویه، فارابی، بیرونی، طوسی و بسیاری دیگر در رشد علوم اسلامی سهم کلیدی داشته‌اند.

پس وقتی رهبر معظم انقلاب از مداح می‌خواهند که «ای ایران» را در مجلس روضه بخواند، این یک پیام عمیق دارد: ایران، تجسم امروزین اسلام ناب اهل‌بیت(ع) است. به همین دلیل است که دشمنان از اسلام ایرانی بیش از هر چیز می‌ترسند؛ چون اینجا اسلام نه در حرف، بلکه در عمل، حکومت می‌کند.

گفت‌وگو از سمیرا انصاری

انتهای پیام

source

توسط jahankhabari.ir