طبق سندی که اخیراً از طبقه‌بندی «فوق‌محرمانه» خارج و در آرشیو امنیت ملی آمریکا منتشر شده، در این سناریو مجموعاً ۵۴ بمب اتمی در نقاط مختلف ایران از جمله پایگاه‌ها، مراکز لجستیکی و مسیرهای عملیاتی ارتش شوروی شلیک می‌شد.

نکته کلیدی این است که هدف، بمباران خاک ایران به‌عنوان «سپر انسانی اتمی» بود تا مانع از پیشروی ارتش سرخ شود. این تصمیم، حتی در حالی اتخاذ شده بود که ایران در آن زمان یکی از متحدان نزدیک آمریکا در منطقه به شمار می‌رفت.

از تهران تا تبریز، اصفهان و کرمانشاه، نقاطی در نظر گرفته شده بودند که به‌عنوان زمین بازی جنگ سرد، قربانی قدرت‌نمایی هسته‌ای می‌شدند.