در رویداد۲۴ بخوانید:
از توییت اخیر پسر پزشکیان معلوم است که دولت هنوز برای تحقق وعدههایش بر صبر و اهمیت کار تدریجی تأکید دارد، این درحالی است که صدای هشدار از درون اردوگاه اصلاحطلبان بلند شده و پزشکیان با آزمونی به نام زمان مواجه است.
رویداد ۲۴| یک سال از شروع کار دولت پزشکیان گذشته، اما هنوز نشانهای روشن از اصلاحات دیده نمیشود. این جمعبندی بسیاری از تحلیلگران سیاسی و حامیان دولت است که حالا با صدایی بلندتر در رسانهها و جلسات خصوصی به گوش میرسد. مسعود پزشکیان، رئیسجمهوری که وعده بازگرداندن عقلانیت به حکمرانی و بهبود تدریجی وضعیت را داده بود حالا در معرض پرسشهایی جدیتر قرار دارد: جامعه چقدر صبر خواهد کرد؟ اصلاحطلبان تا کجا همراه خواهند ماند؟ و دولت چقدر فرصت دارد تا تغییر ملموسی ایجاد کند؟
جامعه ایران در سالهای گذشته هزینههای متعددی را در حوزه معیشت، سیاست داخلی و سیاست خارجی متحمل شده است. با افزایش نااطمینانی نسبت به آینده و تجربه تلخ وعدههای بینتیجه، بخشی از جامعه دیگر به راحتی با شعار «تغییر تدریجی» قانع نمیشود. اصلاحطلبان نیز بهخوبی میدانند که اگر دولت پزشکیان موفق به تغییر ملموس نشود، بازنده بعدی آنها خواهند بود.
توییت جنجالی پسر رئیس جمهور
دولتی، اما مساله زمان را چندان هم جدی نگرفتهاند. شاهد آنکه یوسف پزشکیان، فرزند رئیسجمهور، اخیراً در شبکه اجتماعی ایکس نوشته بود: «اگر به دنبال تغییر پایدار باشیم، باید حاضر باشیم براش استقامت کنیم و زمان صرف کنیم. تدریج در دل اصلاحات است.»
این جمله او با واکنشهایی جدی در میان نخبگان سیاسی مواجه شد. بسیاری معتقدند این نگاه در خلأ واقعیات جامعه مطرح شده؛ جامعهای که بارها صبر کرده، اما در مقابلش چیزی ندیده است.
کنایه تند آذری جهرمی به دولت
یکی از واکنشهای تند به این موضع، از سوی محمدجواد آذری جهرمی، وزیر پیشین ارتباطات بود. او در کانال تلگرامیاش نوشت: «اصلاحات زمانبر است صحیح؛ اما دوره ریاستجمهوری هم کوتاه است! پس سریع و منسجم حرکت کنید، چون صبر معتقدان به راهحل اصلاح احتمالاً زیاد نباشد!» این حرف آذری جهرمی را حتی میتوان نشانهای از پایان «ماهعسل» دولت و اصلاحطلبان و حامیانش تفسیر کرد.
اصلاحطلبان در آستانه عبور از دولت؟
از کاهش فشارهای امنیتی گرفته تا باز شدن فضای رسانهای، اصلاح سیاست خارجی، تغییر در وضعیت حجاب، و بهبود وضعیت اقتصادی، همه از جمله وعدههای مطرحشده در جریان انتخابات بودند. اما تا امروز، حتی قدمهای ابتدایی نیز برای بسیاری از این وعدهها برداشته نشده یا در حد سخن باقی ماندهاند.
دولت پزشکیان اکنون وارد دومین سال خود شده و دیگر نمیتواند همهچیز را به «مقدمات» یا «مهیا نبودن شرایط» گره بزند. جامعه منتظر نشانههایی از اصلاح است و این نشانهها اگر امسال به چشم نیایند، بعید است در سالهای بعد اعتباری برای آن باقی بماند. اصلاحات اگر قرار است رخ دهد، باید با سرعت، انسجام و شهامت بیشتری دنبال شود؛ در غیر این صورت، نه تنها جامعه، بلکه حتی پایگاه اصلاحطلب دولت نیز ممکن است از آن عبور کند.
source