در دورانی که هر جمله می‌تواند در چند ثانیه به تیتر اصلی رسانه‌ها تبدیل شود، مسئولیت سخنگویی از مسائل ساده‌ی اطلاع‌رسانی فراتر رفته و به نقش حفظ اعتبار و چهره‌ی رسانه‌ای نهاد اجرایی دست‌یافته است. در بسیاری از مواقع، حساسیت این نقش ممکن است غفلت یابد، اما این مسئولیت نیازمند مهارت‌های خاص در سخن گفتن و سکوت است، زیرا حتی یک اشتباه می‌تواند به از دست دادن اعتماد عمومی به نهاد انجامد.
محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت حسن روحانی، در مصاحبه‌ای با خبرگزاری خبرآنلاین تجربه‌های خود در حیطه‌ی سخنگویی را شرح داد. او تأکید کرد که سخنگو نباید به تریبون سیاسی تبدیل شود و دیگران حق دارند نقد و انتقاد کنند. بنابراین، مدیریت تعارض و فشارها نیازمند به کاربرد اصول حرفه‌ای، اخلاق رسانه‌ای و گاهی هنر «سکوت هدفمند» است. در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، هر وزارت باید سخنگویی داشته باشد.
نوبخت همچنین بر اهمیت تفاضل میان انتقال شفاف اطلاعات و حفظ منافع سازمانی تأکید کرد. او بر این باور است که برقراری تعادل بین این دو عنصر به درک دقیق و مهارت در روایت‌سازی وابسته است. تعیین وظایف و حدود اختیارات سخنگو معمولاً بر پایه گزارش تصمیمات دولت صورت می‌گیرد و نباید در پاسخ به مسائلی که در دولت جمع‌بندی نشده‌اند، ت диагностی نشود.
در پاسخ به سؤالات چالش‌برانگیز رسانه‌ها، نوبخت تاکید کرد که گشاده‌رویی و شکیبایی استراتژی‌های مؤثری هستند که به حفظ اعتبار نهاد کمک می‌کنند. او بر اهمیت شفافیت، صداقت و ثبات در پیام‌ها تأکید کرد و از سخنگوهای ایران خواست به طور حرفه‌ای به سؤالات پاسخ دهند و از ادبیات تخصصی درک عمومی برخوردار باشند.
نوبخت نیز بر اهمیت تیم‌پشتیبانی برای سخنگو برای افزایش آمادگی و بررسی جریان و روند جلسات خبری تأکید کرد. او بر این نکته نیز تذکر داد که پاسخ‌های گزینشی و بی‌اعتنایی به سؤالات در حیطه‌ی سخنگویی قابل قبول نیستند.