غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، در یک مصاحبه خبری به تاکید بر خطراتی که افراطیان بر کشور میبرند، پرداخت. او میگوید که «حکومت باید تکلیف خود را در برابر طیفهای تندرو و افراطی روشن کند. این گروهها نه یک جریان اثرگذار اجتماعی و سیاسی هستند و نه به امر کشور کمکی میکنند. بررسی عملکرد آنها در طول سالها و دهههای اخیر نشان میدهد که این گروهها به جا از تنزل به نظام، تنها آسیبهای جدی به کشور وارد کردهاند.»
او ادامه میدهد: «برخی اظهارات و اقدامات این افراد، هزینههای بسیاری برای ایران ایجاد کردهاند. این نکات به گونهای هستند که مردم باید از جیب خود، امنیت خود و آینده خود، برای پیشبرد هدفهای تندرویها هزینه بپردازند. به عنوان مثال، یکی از این افراد اخیراً درباره اعدام کردن گروسی سابقاً یکی از”},{“ضحا克من”} با عبارات افراطی بیانیه داد که موجب واکنش شدید وزارت امور خارجه آمریکا و ایجاد حاشیهسازی علیه ایران شد.»
جعفرزاده ادامه میدهد: «ایران، که همیشه منادی صلح و گفتوگو بوده، بر اثر این اظهارات تنش و جنگ را تجربه کرده است. نقش این افراطیان در جنگ 12 روزه نیز قابل توجه است. برخی از این افراد ادعاهای بیپایهای مطرح کردند که موجب شد دشمنها فرصت حمله به ایران را بگیرند.»
او ادامه میدهد: «نماینده ایران در سازمان ملل، مجبور شد این ادعاها را تکذیب کند و بگوید ایران چنین قصدی ندارد و دکترین ایران در خصوص سلاح هستهای تغییری نکرده است. برخی از این افراد، که برای آنها ایران مهم نیست، باید مورد شک م unlabeled. دنبال عوامل نفوذی در بین تندروها بگردید. مثلاً، صعود حزب لیکود در اسراییل، که نتانیاهو را در موقعیت سختی قرار داد، بر اثر ترس مردم از اظهارات افراطی برخی برخی از این افراد ایجاد شد.»
در نهایت، جعفرزاده معتقد است که «نظام در دوران پسجنگ باید تکلیف خود را با این کانونهای افراط و تندروی مشخص کند. این افراد به وسیله اظهارات خود، هزینهترایی پرداخته و موجب شکست مردم و افزایش قدرت دشمنان میشوند. بدین جهت، فرمان آشتی ملی و عفو عمومی باید صادر شود و با برگزاری انتخابات رقابتی، اجازه نداده شود که نمایندگان اقلیت ساختارهای مهم کشور را به دست ببندند.»