آگهی

این عکس که در ۱۷ اکتبر سال ۲۰۲۳ در بیمارستان خان یونس در جنوب غزه به ثبت رسیده، ایناس ابو معمار ۳۶ ساله را در حالی که پیکر بی‌جان و کفن‌پوش سالی، خواهرزاده پنج ساله‌اش را در آغوش گرفته، به نمایش می‌گذارد. سالی همراه پدر و مادرش در پی اصابت موشک اسرائیلی به خانه‌شان جان سپرد.

محمد سالم می‌گوید که این عکس را روز دوم نوامبر سال گذشته با عنوان «لحظه‌ای قدرتمند و اندوهناک که بیانگر مفهوم گسترده‌ رویدادهای نوار غزه است» منتشر کرده است.

آقای سالم زمانی که این عکس نخستین‌بار در ماه نوامبر منتشر شد، درباره شرایط آن بیمارستان در غزه را چنین توصیف کرد: «مردم سردرگم بودند و از این سو به آن سو می‌دویدند. با اضطراب می‌خواستند بدانند عزیزانشان چه سرنوشتی داشتند. به این زن که پیکر دخترک را در آغوش گرفته بود و از خود جدایش نمی‌کرد، خیره شدم.»

به گفته هیات داوران بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان، این تصویر «ترکیبی از توجه و تکریم است که نگاهی همزمان استعاری و واقعی به فقدانی تصور ناپذیر می‌اندازد».

این نخستین بار نیست که آقای سالم با اثری درباره درگیری فلسطینیان و اسرائیل در جهان شناخته می‌شود. او بیش از ده سال پیش نیز با تصویری دیگر از تلفات انسانی غزه موفق به دریافت این جایزه شده بود.

برندگان چند جایزه دیگر بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان نیز روز پنج‌شنبه ۱۸ آوریل اعلام شدند.

لی-آن اولوج از آفریقای جنوبی، با مجموعه تکان‌دهنده «والیم – بابنا» برنده جایزه بهترین عکس‌های داستانی بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان در سال ۲۰۲۴ شد.

این پروژه که با همکاری مجله ژئو (GEO) انجام شده، روی بیماری زوال عقل و بدنامی حاصل از آن در ماداگاسکار اختصاص دارد و لی-آن اولوج آن را از طریق پرتره‌هایی از «دادا پاول» و خانواده‌اش به نمایش گذاشته است. 

فقدان آگاهی درمورد بیماری زوال عقل باعث شده که مردم به بیماران انگ بزنند. فارا دختر دادا پاول، از پدرش که ۱۱ سال است به بیماری زوال عقل مبتلا شده، نگهداری می‌کند. 

الخاندرو سگارا، عکاس ونزوئلایی که از سال ۲۰۱۷ به مکزیک مهاجرت کرده نیز برای مجموعه «دو دیوار» که در نیویورک‌تایمز و بلومبرگ به چاپ رسید، برنده جایزه پروژه طولانی‌مدت بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان شد.

پروژه سگارا که در سال ۲۰۱۸ کلید خورد، به بررسی تغییرات سیاست‌های مهاجرتی مکزیک می‌پردازد. سیاست‌هایی که از درهای باز، به اقدامات سخت‌گیرانه تبدیل شدند.

هیات داوران بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان طی بیانیه‌ای در مورد آثار او گفت که دیدگاه عکاس به عنوان یک مهاجر، به آثارش چشم‌اندازی «حساس» و انسان‌محور می‌دهد.

جولیا کوچتوا از اوکراین برنده برای پروژه‌ای با عنوان «جنگ شخصی است» برنده جایزه فرمت باز (Open Format) بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان شد.

این پروژه با ارائه نگاهی شخصی به واقعیت‌های خشونت‌بار جنگ، خود را از پوشش معمول درگیری‌های جاری متمایز می‌کند.

خانم کوچتوا در وبسایتی که به این پروژه اختصاص یافته، عکاسی خبری سنتی را با روزنگاره‌هایی مستند‌گونه همراه با عکس، شعر، کلیپ‌های صوتی و موسیقی درهم آمیخته است.

خبرگزاری آسوشیتدپرس، با مجموعه‌ چندرسانه‌ای با عنوان «شناور» اثر رناتا بریتو و فلیپه دانا، جایزه بخش فرمت باز را در بخش آفریقا به خود اختصاص داد.

این داستان به بررسی زندگی مهاجران غرب آفریقا می‌پردازد که تلاش می‌کنند خود را از طریق مسیر خطرناک اقیانوس اطلس به اروپا برسانند، اما درنهایت سرنوشتشان به کشتی ارواح کشف شده در سواحل جزیره توباگو ختم می‌شود.

ابراهیم نوروزی از آسوشیتدپرس برای مجموعه «افغانستان بر لبه» برنده جایزه داستان‌های آسیای نیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان شد. آقای نوروزی در این مجموعه به مستندسازی افغانستان پس از سلطه طالبان در اوت ۲۰۲۱ پرداخته است.

آگهی

بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان (World Press Photo) سازمانی مستقل، غیرانتفاعی و مستقر در هلند است که در سال ۱۹۵۵ تاسیس شده است.