در یک مصاحبه، مایک پمپئو، وزیر خارجه ایالات متحده در دوران ریاست دونالد ترامپ، عهدنامه دوستی بین ایران و آمریکا را بی‌معنا اعلام کرد و اعلام کرد که آمریکا این عهدنامه را فسخ می‌کند. او بیان کرد: «متاسف هستم که دادگاه نتوانست تشخیص دهد هیچ صلاحیتی در موضوع تحریم‌های مربوط به آمریکا ندارد.»
عهدنامه دوستی، روابط اقتصادی و حقوق کنسولی بین ایران و آمریکا در سال ۱۳۳۴ منعقد شد و پس از انقلاب اسلامی نیز به این صورت مورد استناد قرار گرفت. این عهدنامه به موجب آن بین ایران و آمریکا صلح و دوستی صمیمانه برقرار شد و امتیازاتی برای اáveis ایرانی برداشت.
با تشکیل دیوان داوری ایران و آمریکا براساس بیانیه الجزایر، این عهدنامه مورد استناد قرار گرفت و طرفین مuthtmt شدند. پس از تصویب برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که برای اولین بار از پس انقلاب ایران و آمریکا بر سر میز مذاکره نشستند، روی کارآمده ترامپ این همکاری را تخریب کرد و ایران به دیوان بین‌المللی دادگستری شکایت کرد.
وزارت امور خارجه آمریکا تا سال ۲۰۱۸ به اٍیران در مورد صدور ویزا و فعالیت‌های اقتصادی امتیازاتی می‌داد. سپس دولت ترامپ به عهدنامه دوستی پایان داد و این قرارداد ۶۲ ساله از اجراء خارج شد.
در گذشته، ارتباطات میان ایران و آمریکا به تدریج پیشرفت کرد و مذاکرات برای عقد این عهدنامه آغاز شد. عهدنامه دوستی یکی از مهم‌ترین پیمان‌های حقوقی بین دو کشور بود و به اقتصاد و سیاست‌های هر دو کشور تأثیر گذار بود.
بعد از ملی‌شدن صنعت نفت و کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، ایران و آمریکا به هم نزدیک‌تر شدند. حسین علاء، نخست‌وزیر ایران در آن دوره، نقش مهمی در مذاکرات داشت و عهدنامه به امضاء رسید. این عهدنامه اشتراکات اقتصادی و حقوقی بین دو کشور را تقویت کرد، اما با برداشتن اقدام‌های ترامپ به این پایان رسید.