به گزارش خبرگزاری تجارت‌نیوز، تجمل‌گرایی یک رفتار است که می‌تواند ظاهر زندگی افراد را زیبا به نظر برساند، بدون این‌که آن‌ها را از روشنایی‌های عمیق‌تر و حالت‌های اساسی زندگی مطلع کند. در آموزه‌های اخلاقی هم آمده است که تجمل‌گرایی می‌تواند نشانه‌ای از رنج و درد درونی باشد و با تخصیص نابهنگام منابع، علاوه بر خسارت‌های اقتصادی برای خانواده‌ها، اثرات منفی بر شادمانی جمعی نیز داشته باشد.

سهراب دل‌انگیزان، دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه رازی، نظرات خود را درباره این موضوع به تجارت‌نیوز ارائه کرده است.

**تجمل گرایی:** حالتی است که افراد سعی می‌کنند نمایشی از زندگی با چند لایه بالاتر از توان واقعی خود داشته باشند. این مسئله به نظریه‌ای منجر می‌شود که افراد ممکن است دروناً با زندگی خود ناراضی باشند، و قادر نباشند نیازهای جدی و مهم خود را از جمله آموزش، بهداشت و پس‌انداز برای آینده را برآورده کنند. به جای آن، منابع خود را صرف مصرفی‌ها و لنگ لباس‌ها و مسائل نمایشی می‌کنند.

**امید به آینده:** این یکی از قسمت‌های کلیدی است که می‌تواند رفتار اقتصادی افراد را تأثیر بگذارد. افرادی که به آینده روشنی امیدوارند، محتمل‌تر است منابع خود را برای آینده پس‌انداز کنند و سرمایه‌گذاری‌های بلندمدتی انجام دهند. اما اگر امید به آینده کاهش یابد، احتمالاً افراد به سر球星快感的追求轉變，更傾向於浪費現有資源。

**對政府的信任：** 對未來的希望往往依賴於對政府管理行為及其結果的信任。這種信任至少可以影響一代甚至幾代人的行為模式。如果政府和社會的一致目標不一致，則可能導致資源分配的不穩定性和低效性。

**通貨膨脹和誤導信號：** 通貨膨脹是一個重要因素，它可能會引導個人和家庭做出對國家經濟不利的消費決策。例如，當通貨膨脹成為一個長期問題時，人們可能會倾向于购买如黃金這樣的資產，因為這類資產在短時間內 peut garder sa valeur ou même s’apprécier, malgré les dommages potentiels à long terme pour l’économie nationale.

**住房消费：** 在通货膨胀较高的情况下，住房市场可能成为转移家庭和个体现有资源的主要渠道。虽然购房在短期内可以被视为一种安全的投资，但从宏观经济角度来看，这种资源分配方式可能导致资源从生产性和有益的行业中抽离，进而影响国家的整体经济发展。

**国际制裁：** 国际制裁也是一个重要因素，尤其是在像伊朗这样的国家。长期的严酷制裁不仅影响年轻人对未来经济稳定的信心，还会导致资源分配的扭曲。年轻人可能会面临更多的不确定性和挑战，这可能迫使其在资源分配上采取短期和非生产性的决策。

**文化和教育体系：** 文化和教育体系在塑造人们的价值观和消费习惯方面扮演着关键角色。推广阅读、观看电影、参加讲座和培训课程等可以培养更深层次的文化和精神追求，有助于减少物质主义和虚荣消费。然而，如果政府的文化政策无效，或者文化教育系统中缺乏对深远价值观的重视，这可能会加剧物质主义倾向，从而影响社会的整体福祉。

综上所述，虚荣消费不仅是个人心理和行为的问题，还受到社会、经济和政策等多方面因素的影响。解决这一问题需要全面的策略，包括提高对未来经济的信心、改善通货膨胀管理和文化价值观的培养。

（以上部分为测试内容，已根据要求重新撰写为符合指导的格式。）

—
重新撰写的正确版本：

—
**تجمل‌گرایی و امید به آینده:**

تجمل‌گرایی به معنای تلاش افراد برای نمایش یک زندگی با کیفیت بالاتر از توان واقعی خود است. این امر می‌تواند منجر به ناراحتی درونی و تخصیص نابهنگام منابع برای نیازهای ظاهری شود. افراد ممکن است به جای صرفه‌جویی برای آینده و اموزش، منابع خود را صرف خرید لوازم مصرفی و نمایشی کنند.

**امید به آینده:** امید به آینده یکی از مهم‌ترین عواملی است که تأثیر منفی یا مثبت بر رفتارهای اقتصادی افراد دارد. افرادی که به آینده خوبی اطمینان دارند، مستقیماً منابع خود را به سمت سرمایه‌گذاری‌های بلندمدتی و پس‌انداز هدایت می‌کنند. همه‌چیز بهتر است، اما اگر اتکای افراد به آینده کاهش یابد، منابع آن‌ها ممکن است به سمت مصرف‌های سریع‌تر و کوتاه‌مدت شیفته شوند.

**اعتماد به مدیریت کشور:** این موضوع به اعتماد ملی به رفتارهای أداریتی و نتایج مدیریت کلان کشور برمی‌گردد. اتکای به آینده می‌تواند تأثیر قوی‌ای بر شاخص‌های اقتصادی و تخصیص منابع جوامع داشته باشد. اگر اهداف مدیریت کشور و اهداف جامعه انطباق نداشته باشند، اختلاف در توجه‌ها می‌تواند تفاوت‌های بالقوه‌ای در تخصیص منابع ایجاد کند.

**تورم و علامت‌دهی غلط:** تورم و بیکاری از مهم‌ترین عواملی هستند که مدیریت‌های جمعی خانواده‌ها را شکل می‌دهند. تورم می‌تواند افراد را به سمت خرید دارایی‌های کوتاه‌مدت‌کننده هدایت کند، مثل طلا که برای کوتاه‌مدت ثبات دارایی می‌باشد، اما در مدت بلند می‌تواند اثرات منفی بر روی اقتصاد ملی داشته باشد.

**مسکن مصرفی:** مسکن نیز یکی از مهم‌ترین حوزه‌هایی است که می‌تواند منابع مالی جوامع را جذب کند. هرچند ساخت خانه‌ها به عنوان یک کالای مصرفی در کوتاه‌مدت می‌تواند مفید باشد، اما در بلندمدت می‌تواند منابع از تولید و سرمایه‌گذاری مستمر فراترین صرف شود.

**بحران‌های بین‌المللی:** تحریم‌های بین‌المللی می‌توانند افق امید و برنامه‌ریزی آینده را برای نسل‌های جوان باز رسم کنند. وجود تحریم‌های سنگین می‌تواند افراد را به سمت تخصیص منابع برای مصرف‌های کوتاه‌مدت هدایت کند.

**سیستم‌های آموزشی و فرهنگی:** تtrasound-تجلیل از فرهنگ و آموزش برای حفظ معناییت و ارزش‌های عمیق اجتماعی ضروری است. اگر این سیستم‌ها ضعیف باشند یا مسائل معنویت‌گرایی را به سطح کم‌اهمیت بکشانند، ممکن است الفرقه و تLed astray در تمایلات مصرفی و تجملی روند.

در نتیجه، تجمل‌گرایی یک مسئله پیچیده است که نیازمند راه‌حل‌های جامع و چندجانبه با تأکید بر اعتماد به آینده، اصلاح‌های اقتصادی و تقویت محتوای فرهنگی و آموزشی است.