بیانات حکیمانه رهبر معظم انقلاب در نخستین دیدار ایشان با اعضای هیئت دولت چهاردهم را باید افق، چشم انداز و دورنمایی از آینده امیدوارانه کشور در حوزه‌های مختلف ارزیابی کرد. 

مقام معظم رهبری در این دیدار با فهرستی سیزده‌گانه از توصیه‌های خود به دولت دکتر پزشکیان، افقی را پیش روی دولت گشودند که توجه و تأمل روی هر یک از آن‌ها می‌تواند بسیاری از موانع موجود را از میان بردارد. در میان تدابیر و توصیه‌های رهبری معظم انقلاب، توجه به ظرفیت انسانی کشور، و به صورت ویژه بهره‌گیری از ظرفیت جوانان در حوزه‌های مختلف مدیریتی و کارشناسی دولت اهمیت فراوانی دارد، به گونه‌ای که پس از «قدر دانستن فرصت خدمت به مردم» و «شناخت داشته‌ها و ظرفیت‌ها به عنوان شرط کارآمدی دولت»، «انتخاب همکاران جوان، مؤمن، انقلابی، متعهد و پرانگیزه» را سومین توصیه‌ای عنوان می‌کنند که با بهره‌گیری از این ظرفیت، گره‌ها باز می‌شود. 

اهمیت این مهم زمانی آشکار‌تر می‌شود که یکی از چالش‌های حکمرانی که همواره دولت‌های مختلف در ادوار گذشته با آن مواجه بوده‌اند، شکل‌گیری یک حلقه بسته از مدیران ارشد کشور است که با آمد و شد دولت‌ها، این حلقه همچنان بسته باقی مانده و بعضاً با یک جابه‌جایی صورت مسئله پاک شده است. این حلقه بسته مدیریتی با هر انگیزه سیاسی، اقتصادی و مواردی از این قبیل اکنون کشور را به جایی رسانده است که دولت چهاردهم، پیرترین دولت همه ادوار پس از انقلاب اسلامی را به خود اختصاص داده است!

توجه و تأکید رهبر معظم انقلاب به بهره‌گیری از ظرفیت عظیم جوانان با ویژگی‌هایی که برشمرده‌اند، البته ریشه در اشراف دقیق ایشان و تجربیات انباشته از گذشته دارد که جوان مؤمن، انقلابی، متعهد و پرانگیزه ایرانی طی چهار دهه گذشته در بزنگاه‌های خطیر انقلاب از خود برجای گذاشته است. چه در دوران دفاع مقدس و اداره جنگ تحمیلی که میانگین سن فرماندهان و بسیجیان از ۲۵ سال فراتر نمی‌رفت، اما چنان مدبرانه و هوشمندانه صحنه را مدیریت کردند که بسیاری از استراتژیست‌های نظامی از طراحی‌های پیچیده و عبور از موانع آن‌ها حیرت زده شدند؛ و چه پس از آن دوران، هنگامی که این ایمان و انگیزه انقلابی، با تعهد و تخصص ممزوج شد، از جوان ایرانی چنان استعدادی ساخت که در حوزه‌های مختلف علمی، فناوری‌های پیشرفته دفاعی و هسته‌ای، المپیاد‌های جهانی و حتی ورزشی، او را به قله رساند. 

اکنون که جمهوری اسلامی ایران چنین ظرفیت رشک برانگیزی دارد، چرا در مناصب و سطوح بالای مدیریتی جوانان به کار گرفته یا تربیت نشوند. مگر فرماندهان جوان دفاع مقدس در کدام اندیشکده نظامی دنیا، مشق جنگ کرده بودند که بزرگ‌ترین ارتش‌های جهان را به زانو درآوردند؟ آیا جز ایمان و اراده و اعتماد به آن‌ها بود؟ اکنون که سال‌ها از آن دوران پرافتخار دفاع مقدس گذشته و کشور با همه موانع تحمیلی به ساحل امن آرامش و امنیت رسیده است، چرا نباید آن انگیزه‌ها را بیدار کرد و به کار گرفت؟! 

رهبر معظم انقلاب در همین دیدار با اشاره به نامدارانی از تاریخ گذشته ایران مانند خواجه نصیرالدین طوسی، ابن سینا، ملاصدرا و زکریای رازی، این اشخاص برجسته را نشانه ظرفیت بیکران پرواز فکری ملت ایران توصیف و سپس تأکید می‌کنند، اکنون نیز می‌توانیم از جوانان با استعداد کشور، نابغه پرورش دهیم؛ و بالاخره توصیه به دولت در به کارگیری صد جوان با خصوصیات پیش گفته و تحویل صد مدیر قوی و آماده در پایان دولت، فرصتی است که دولت چهاردهم باید قدر بداند و ضمن توجه به این توصیه دوراندیشانه و راهگشا، گره از حلقه بسته مدیریتی مزمن بگشاید. اکنون که کشور با برخی مشکلات اقتصادی مزمن و انباشته روبه‌روست، تنها با مدیران جوان، توانمند و پرانگیزه می‌توان از سد آن گذشت. مدیران سالخورده و محافظه کار را نمی‌توان به جنگ مشکلات بزرگ برد. اعجاز و انگیزه جوانی است که می‌تواند از این گردنه سخت و صعب، عبور کند.