آگهی

نشریه فایننشال تایمز در تحلیلی به این مسئله پرداخته و می‌نویسد: پس از تهاجم کورسک، ولودیمیر زلنسکی، عملا محدودیت‌هایی را که آمریکا بر تلاش‌های جنگی اوکراین اعمال کرده کنار گذاشته و تاکید کرده که «مفهوم ساده‌لوحانه و توهم‌آمیز خطوط به اصطلاح قرمز روسیه که توسط برخی از شرکای اوکراین مطرح شده، دیگر از بین رفته است.»

تفاوت بین احتیاط واشینگتن و ریسک‌پذیری کی‌یف نه تنها نشان‌دهنده تفاوت در تحلیل در مورد اینکه پوتین چه اندازه در مقابل اقدامات اوکراین تحمل خواهد کرد، است در عین حال تفاوت ظریف میان اهداف اوکراین و متحدانش در این جنگ را نشان می‌دهد.

در آغاز درگیری، جو بایدن دو هدف را برای دولت خود تعیین کرده بود؛ اولین مورد حمایت از اوکراین بود. اما دومی اجتناب از جنگ جهانی سوم بود. اگر ایالات متحده مجبور به انتخاب بین این دو هدف شود، به وضوح هدف دوم را انتخاب خواهد کرد.

اما اوکراین برای بقای خود می جنگد. این کشور دخالت مستقیم آمریکا در جنگ با روسیه را می پذیرد. بر اساس کتاب اخیر دیوید سنگر، تحلیلگر و نویسنده آمریکایی نزدیک به جو بایدن، رئيس جمهور آمریکا حتی به دستیاران خود گفته که نگران است زلنسکی قصد داشته باشد عمدا آمریکا را به جنگ جهانی سوم بکشاند.

در نتیجه، تمایل و سطح متفاوتی از ریسک در واشینگتن و کی‌یف وجود دارد. ایالات متحده همواره در مورد انواع تسلیحاتی که به اوکراین می دهد محتاط بوده . زمانی که موشک‌های دوربرد هیمارس برای اولین بار به اوکراین عرضه شد، دولت بایدن محدودیت‌هایی را برای پرتاب آن‌ها تعیین کرد. تنها در ماه می بود که واشنگتن مجوز استفاده از تسلیحات آمریکایی را علیه اهدافی در داخل روسیه صادر کرد. این ممنوعیت‌ها هنوز پابرجا هستند، اگرچه اوکراینی ها به شدت برای رفع آنها تلاش می کنند.

تفاوت در تحمل ریسک بین آمریکا و اوکراین در اروپا نیز منعکس شده است. کشورهایی که به خط مقدم نزدیک هستند و مستقیما از جانب روسیه احساس خطر می‌کنند مانند استونی و لهستان، تلاش کرده‌اند تا به اوکراین سلاح‌های پیشرفته‌تر و آزادی بیشتری برای استفاده از آنها بدهند. در مقابل آلمان و فرانسه همواره با احتیاط بیشتری عمل کرده‌اند.

اوکراینی‌ها مدت‌ها است که از اعمال محدودیت‌ها از سوی متحدین غربی خود شکایت دارند و معتقدند وضع چنین محدودیت‌هایی مانند این است که اوکراین تنها با یک دست با دشمن خود بجنگد.

هر دو دولت اوکراین و ایالات متحده می گویند که دولت بایدن از حمله کورسک قبل از وقوع آن مطلع نشده بود. اگرچه احتمالا یکی از اهداف این کار انکار دخالت مستقیم ایالات متحده در برنامه‌ریزی برای حمله به خاک روسیه است.

با حمله کورسک، اوکراینی‌ها سیاستی را دنبال کرده‌اند که پیشتر از جانب اسرائيل اجرا شده؛ پیش فرض اوکراین و اسرائيل این است که در صورت موفقیت‌آمیز بودن چنین اقداماتی بعدا با تایید آمریکا همراه می‌شود. اگر هم شکست بخورد در نهایت ایالات متحده به کمک آنها خواهد آمد تا با عواقب آن مقابله کنند.

در حال حاضر، در واشنگتن نسبت به حمله کورسک خوش‌بینی محتاطانه‌ای وجود دارد اگرچه تردیدها در مورد اینکه آیا نیروهای کی‌یف می‌توانند منطقه‌ای را که گرفته‌اند حفظ کنند و در برابر حملات روسیه در شرق اوکراین مقاومت کنند، وجود دارد.

اما حتی موفقیت اوکراین نیز بعید است که احتیاط آمریکا را کاهش دهد. آمریکایی‌ها همچنان قصد دارند از درگیری مستقیم با روسیه اجتناب کنند و همچنان تهدید درگیری هسته ای را جدی می گیرند.

ایالات متحده آمریکا می‌داند که پوتین علنا تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای کرده و روسیه به طور مداوم استفاده از آنها را در رزمایش‌های نظامی تمرین کرده است. در سال ۲۰۲۲، رهگیری‌های اطلاعاتی ایالات متحده مکالمات مکرر و گاه مفصلی را بین مقامات نظامی روسیه در مورد استفاده از سلاح‌های هسته‌ای نشان داد.

این احتمال وجود دارد که برخی از آن مکالمات به منظور شنود بوده باشد. با این وجود، آمریکایی‌ها تهدیدهای عمومی و صحبت‌های خصوصی روسیه را آنقدر جدی گرفتند که جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی بایدن، به روسیه درباره «عواقب فاجعه‌بار» رفتن به سمت چنین اقدامی هشدار داد.

برخی از تحلیلگران غربی بر این باورند که حمله و پیش‌روی اوکراین در عمق خاک روسیه در کورسک اکنون به طور قاطع تهدیدات هسته‌ای پوتین را خنثی کرده است. فیلیپس اوبراین از دانشگاه سنت اندروز استدلال می‌کند که حمله به روسیه «همیشه آخرین خط قرمز فرضی استفاده از سلاح‌های هسته‌ای توسط مسکو بوده و حالا که این اتفاق افتاده باز هم کرملین دست به چنین کاری نزده است.»

به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

آگهی

اما ایالات متحده چنین باوری ندارد و مشاوران بایدن همچنان فکر می‌کنند اگر پوتین خود را در آستانه شکست کامل ببیند به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای متوسل خواهد شد.