حسین آجرلو، مدیرگروه غرب آسیا و شمال آفریقای مؤسسه بین‌المللی ابرار معاصر و کارشناس مسائل غرب آسیا، در گفت‌وگو با ایکنا، درباره عملکرد 100 روزه دولت چهاردهم در عرصه سیاست خارجی، گفت: پس از روی کار آمدن دولت «وفاق ملی» در حوزه سیاست خارجی شاهد چند مسئله بودیم. به نظر می‌رسد این دولت در حوزه سیاست همسایگی همان سیاست دولت سیزدهم را اما با درنظر گرفتن سطوح و تاکتیک‌های مختلف تداوم داده است.
وی ادامه داد: برهمین مبنا بعد از روی کارآمدن دولت چهاردهم شاهد سفرهای متعدد منطقه‌ای از سوی وزیر امور خارجه و رئیس‌جمهور به کشورهای همسایه هستیم به طوری که از طریق حضور در اجلاس‌های مختلف منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، همچون بریکس و شانگهای سعی بر گسترش دیپلماسی با سایر کشورها و ادامه این روند داشته است.
بیشتر بخوانید:
چابکی دولت در دیپلماسی فرامنطقه‌ای
آجرلو با بیان اینکه دولت وفاق ملی بر تداوم سیاست همسایگی دولت سیزدهم در عرصه سیاست خارجی تأکید دارد، گفت: البته نکته‌ای که شاید در این دولت به طور ویژه می‌بینیم تعاملات و ملاقات‌ها با کشورهای فرامنطقه‌ای است. شاید بتوان گفت این دولت در حوزه فرامنطقه‌ای چابک‌تر است به ویژه در مسئله فلسطین که دیدارهایی با مقامات کشورهای مختلف انجام شد که نشان از یک دیپلماسی فعال دارد.
کارشناس مسائل غرب آسیا با اشاره به انجام دیدارهای مقامات کشورمان با مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در بحث همکاری با سازمان‌های بین‌المللی گفت: این مسائل نشان از اهتمام دولت به بحث‌هایی چون FATF و یا حل و فصل مسائل مختلف بین‌المللی دارد. از سوی دیگر به دلیل تنش‌های منطقه و موضوعات فلسطین، لبنان و محور مقاومت شاید بخشی از فعالیت‌های جدید دولت را در آینده نزدیک ببینیم.
آجرلو تصریح کرد: در واقع سیاست خارجی دولت چهاردهم شامل یک دیپلماسی فعالانه برای مدیریت تنش‌ها، افزایش همکاری با کشورهای همسایه، گسترش همکاری‌های بین‌المللی، بین‌المللی کردن کشور در حوزه‌های مختلف و گسترش بحث دیپلماسی در موضوع سیاست خارجی است.
وضعیت مناسب ایران در تعامل با کشورهای منطقه
وی درباره تقویت تعامل با کشورهای منطقه با توجه به فضای تنش‌آلود منطقه، اظهار کرد: ارتباط با کشورهای منطقه در وضعیت مناسبی است. در هفته‌های گذشته شاهد سفر وزیر امور خارجه به کشورهای منطقه بودیم. اجلاس‌های مختلفی برگزار شد به طوری که در نشست اضطراری سازمان همکاری‌های اسلامی و اتحادیه عرب شاهد حضور معاون اول رئیس‌جمهور بودیم. اینها نشان می‌دهد روابط ایران با کشورهای منطقه به خصوص با محوریت فلسطین به خوبی پیش رفته است و تقریباً در این چند سال اخیر به این میزان بهبود روابط و کاهش تنش‌ها میان کشورهای منطقه را با توجه به وضعیت تنش‌آلود منطقه، شاهد نبودیم.
مدیرگروه غرب آسیا و شمال آفریقای مؤسسه بین‌المللی ابرار معاصر ادامه داد: منطق جمهوری اسلامی ایران و کشورهای منطقه بر گسترش روابط و کاهش تنش‌ها است. روابط جمهوری اسلامی ایران با کشورهایی چون پاکستان به خوبی پیش می‌رود. همچنین شاهد روابط متعادل‌تری با افغانستان و طالبان هستیم. روابط با کشورهای حوزه خلیج فارس به صورت ویژه‌تر است و در ارتباط با کشورهای ترکیه و عراق، وضعیت مطلوبی داریم.
رژیم صهیونیستی؛ برهم‌زننده اصلی ثبات در منطقه
آجرلو با تأکید بر اینکه رژیم صهیونیستی تنها متغیر و برهم‌زننده امنیت و ثبات در منطقه است، اظهار کرد: تلاش اسرائیل برای گسترش تنش در سطح منطقه است اما کشورهای منطقه درصدد توسعه روابط با همدیگر هستند. حتی دیدارهای مقامات کشور با مقامات ارشد مصر و اردن نشان‌دهنده این است که کشورهای منطقه با نگاه مثبت در پی کاهش تنش‌ها و توسعه روابط هستند. دولت چهاردهم نیز بر این موضوع اهتمام و ایده‌هایی نیز در این زمینه دارد.
کارشناس مسائل غرب آسیا در پاسخ به این سؤال که با روی کار آمدن ترامپ، دولت چه میزان باید با توسعه روابط با کشورهای منطقه از جمله عربستان از ایران‌هراسی ترامپ جلوگیری کند، گفت: در دوره‌های گذشته حتی پیش از دولت شهید رئیسی، عدم مدیریت صحیح روابط و توجه ویژه به کشورهای اروپایی موجب شد تا از سطح منطقه غافل شویم به گونه‌ای که حتی به مدیریت تنش با کشورهای همسایه نرسیدیم و این عدم مدیریت تنش به تدریج موجب شد تا کشورهای همسایه به خصوص کشورهای حوزه خلیج فارس و عربستان به عاملی برای تشدید فشار حداکثری آمریکا در دوره اول ترامپ تبدیل شوند. رایزنی این کشورها و همسویی با ترامپ برای تحت فشار قرار دادن ایران، زمینه‌ای برای تشدید فشارها بود اما در شرایط جدید اگر دیپلماسی فعال و همکاری‌جویانه را در عین رقابت با کشورهای منطقه، مدیریت کنیم و براساس دیپلماسی، شرایط بهتری را شکل دهیم آن هنگام به نظر می‌رسد با مشکلاتی چون بازیگری مخرب رژیم صهیونیستی و ترامپ حتی در آن بخش نیز اقدامات مثبتی را انجام خواهیم داد.
وی درباره هماهنگی میدان و دیپلماسی در عمر 100 روزه دولت چهاردهم، گفت: به چند دلیل هماهنگی بین دیپلماسی و میدان را شاهد هستیم. اول اینکه رویکرد محوری دولت، وفاق ملی است، لذا دولت هم در میدان و هم در حوزه سیاسی تلاش می‌کند تا این وفاق شکل گیرد. این گام مثبت نشانه وجود چنین اراده‌ای است، به خصوص وزیر امورخارجه دیدارهایی با فرماندهان نظامی داشته که نشان‌دهنده این وفاق و هماهنگی است.
آجرلو در پایان تأکید کرد: عامل دیگر این هماهنگی شرایطی است که در آن قرار داریم. در واقع درگیری سطحی با رژیم صهیونیستی و تهدیدات کشورهای غربی، هماهنگی، هم راستایی و هم‌افزایی ارکان مختلف قدرت را به یک الزام و ضرورت ناگزیر تبدیل کرده است. از سوی دیگر دولت چهاردهم با توجه به شرایط موجود، تا حد زیادی مطمئن است که دیپلماسی با طرف‌های غربی به ویژه در حوزه برجام، شاید نتواند به جایی برسد، لذا همه این عوامل در کنار هم یک هماهنگی کم‌نظیر را بین قوای سه گانه و نیروهای مسلح ایجاد کرده است.
گفت‌وگو از سمیرا انصاری
انتهای پیام
source