مهدی کوچکزاده، نماینده جبهه پایداری در مجلس شورای اسلامی، در جلسه اخیر مجلس به مسئولان دولتی که با آسیبدیدگان آتشسوزی اخیر در آمریکا ابراز همدردی کردهاند، انتقاد کرد. او با بیان اینکه برخی مسئولان میخواهند نشان دهند دلشان برای لسآنجلس سوخته است، گفت: «من به عنوان یک مالیاتدهنده راضی نیستم حتی یک ریال از مالیات من پیش از آنکه صرف غزه شود، خرج لسآنجلسیهای “پفیوز” شود.»
در ادامه، چند نکته قابل تأمل درباره سخنان وی مطرح شده است:
۱. در دنیای امروز، مرسوم است که کشورها در مواجهه با بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله یا آتشسوزی، با یکدیگر ابراز همدردی کرده و آمادگی خود را برای کمک اعلام کنند. به عنوان مثال، در زلزله بم، آمریکا با ایران همدردی کرد و کمکهایی برای زلزلهزدگان ارسال نمود. این که یک نماینده مجلس چنین موضوع سادهای را درک نکند یا از آن برای تخریب رقبای سیاسی استفاده کند، عجیب به نظر میرسد.
۲. ادبیاتی که این نماینده به کار برده است، اگر در سطح جهانی بازتاب یابد، آیا به نفع ایران و جمهوری اسلامی خواهد بود یا به ضرر آن؟ آیا در هیچ جای دنیا عضو رسمی پارلمان یک کشور به مصیبتزدگان یک حادثه در جای دیگر دنیا فحش میدهد؟ تصور کنید اگر همتای آمریکایی او به زلزلهزدگان ایرانی چنین عبارتی را به کار میبرد، چه واکنشی در پی داشت. این نوع سخنان از نمایندهای که باید نماد فضیلتهای ملت باشد، بسیار ناپسند است.
۳. کوچکزاده به عنوان یک مالیاتدهنده اعلام کرده که راضی نیست حتی یک ریال از مالیات او صرف لسآنجلس شود. البته آمریکا تاکنون درخواستی برای کمک از ایران نداشته است، اما سوال اینجاست که آیا در هزینهکرد مالیات مردم و درآمدهای ملی، رضایت عمومی در نظر گرفته میشود یا تنها نظر آقای کوچکزاده و همفکرانش اهمیت دارد؟
۴. کوچکزاده که خود را مدافع ولایتمداری میداند و مردم مصیبتزده آمریکا را با الفاظ نامناسب خطاب میکند، بهتر است سخنان رهبر انقلاب درباره مردم آمریکا را مرور کند. ایشان در سال ۱۳۹۲ در جمع بسیجیان تأکید کردند: «ما میخواهیم با همه ملتها روابط دوستانه داشته باشیم و حتی با ملت آمریکا دشمنی نداریم. نظام اسلامی بر اساس عدالت، احسان و نیکی کردن است و ما میخواهیم به همه انسانها خدمت و محبت کنیم.» این سخنان نشان میدهد که رویکرد جمهوری اسلامی مبتنی بر دوستی با ملتهاست، حتی اگر با دولتهای آنها اختلافاتی وجود داشته باشد.