یک راه ساده وجود دارد که می‌تواند به طولانی‌تر شدن عمر بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ در پی تشخیص بیماری کمک کند. این کار را می‌توانید به‌تنهایی، در خانه یا در باشگاه انجام دهید.

به گزارش یک مطالعه جدید که در روز دوشنبه در مجله‌ی معتبر “سرطان” منتشر شد، ورزش و فعالیت بدنی با افزایش عمر بیماران سرطان روده بزرگ همبستگی دارد. جاستین براون، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه و دانشیار برنامه‌ی متابولیسم سرطان در مرکز تحقیقات زیست‌پزشکی پنینگتون دانشگاه لوئیزیانا، می‌گوید: “هرچند امروز بیماران سرطانی بیشتر از گذشته عمر می‌کنند، اما نرخ بقای آن‌ها همچنان کمتر از آدم‌های سالم در جمعیت عمومی است.”

برای مراجعه به توضیحات بیشتر، براون افزود: “نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که پس از تشخیص سرطان روده بزرگ، انجام فعالیت بدنی می‌تواند به بیماران کمک کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند. در برخی موارد، این فعالیت‌ها حتی می‌توانند عمر بیماران را به سطح مشابه یا حتی بیشتر از افرادی که هرگز به سرطان مبتلا نشده‌اند، برسانند.”

کیث دیاز، دانشیار پزشکی رفتاری در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا که در این تحقیق دخیل نبوده، به این بستر اشاره کرد: “ما می‌دانستیم که ورزش منظم می‌تواند شانس بقا را افزایش دهد، اما اطلاعات کمی در مورد اینکه آیا می‌تواند بیماران را به سطح بقا‌ی افرادی که هرگز به سرطان مبتلا نشده‌اند، بازگرداند، داشتیم.”

این یافته‌ها برای افرادی که در حال درمان هستند و اولین بار بیمار شده‌اند، خبر خوبی است. حمایت از سلامت پس از درمان بسیار مهم است، مانند این‌که بیماران همیشه دنبال راه‌هایی هستند که تأثیرات مثبتی بر عملکرد و بقا آن‌ها داشته باشد.

برای این مطالعه، محققان حدود ۳ هزار بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ را بررسی کردند و میزان فعالیت بدنی آن‌ها را در طول درمان و پس از آن ثبت کردند. بیماران را به مدت حدود شش سال مورد پیگیری قرار دادند و عمر آن‌ها را با پیش‌بینی‌های مربوط به عمر براساس سن، جنسیت و سال تشخیص بیماری مقایسه کردند.

نتایج نشان داد که افرادی که به‌طور منظم ورزش می‌کردند، به جای آن‌که فقط عمر طولانی‌تری داشته باشند، احتمال بازگشت سرطان نیز کمتر بود. این مطالعه مشاهده‌ای بود و نمی‌توان از آن نتیجه‌گیری‌های قطعی کرد، اما از نظر دیاز، این نتایج علمی و منطقی هستند.

دیاز ادامه داد: “مزایای ورزش پس از تشخیص سرطان روده بزرگ، چندجانبه است. ورزش باعث بهبود سلامت قلب، سلامت روان و سلامت دستگاه گوارش می‌شود که همه‌ی این‌ها نقش مهمی در بقا دارند.” محققان همچنان در مطالعه‌ی دقیق‌تری بر مکانیسم‌های این تأثیرات مشغول هستند، اما دیاز معتقد است که فعالیت بدنی نه‌تنها محیطی که سلول‌های سرطانی در آن رشد می‌کنند، بلکه خود سلول‌های سرطانی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

ورزش می‌تواند التهاب و سطح انسولین را کاهش دهد، عواملی که به رشد و گسترش سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند. همچنین، فعالیت بدنی سیستم ایمنی را تقویت کرده و توانایی بدن در شناسایی و از بین بردن سلول‌های سرطانی را افزایش می‌دهد.

تشخیص سرطان می‌تواند به احساس سردرگمی و فقدان کنترل بیانجامد، اما این مطالعه نشان می‌دهد که بیماران و خانواده‌هایشان می‌توانند با انتخاب‌های خود بر روند بیماری تأثیر بگذارند. براون بیان کرد: “حتی مقدار کمی فعالیت بدنی در روز می‌تواند به بهبود بقا کمک کند. تغییرات کوچک در سبک زندگی، به‌ویژه در بلندمدت، تأثیرات بزرگی بر سلامتی دارند.”

بر اساس داده‌های این مطالعه، پنج تا شش ساعت فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی سریع در هفته مفید است، اما هرچند میزان بیشتری ورزش بهتر است، حتی مقدار کمی فعالیت بدنی نیز می‌تواند مزایای قابل توجهی داشته باشد.

دیاز تاکید کرد که هنوز سؤالاتی در مورد میزان، نوع و شدت فعالیت بدنی مورد نیاز برای افزایش بقا وجود دارد. به اضافه، یک مطالعه دیگر نشان داد که حتی یک تا دو دقیقه فعالیت شدید مانند پیاده‌روی سریع، انجام کارهای خانه با شدت زیاد یا بازی با کودکان نیز می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.

در نهایت، دیاز خلاصه کرد: “دیدن این‌که چگونه تغییرات نسبتاً کوچک در سبک زندگی تأثیرات بزرگی ایجاد می‌کنند، خبری دلگرم‌کننده برای بازماندگان سرطان روده بزرگ است. این یافته‌ها نشان می‌دهند که تشخیص سرطان پایان کار نیست و راه‌های زیادی برای زندگی سالم و پربار وجود دارد.”