**هممیهن به رئیسجمهور: بترسیم از اینکه مردم عصبانی شوند**
środków مقالهای از گروه هممیهن مطرح شده است که بر سخنان آقای رئیسجمهور تأکید دارد. این گروه در متن خود میگوید: “مردم میترسند و این ترس همیشه بد نیست. در بسیاری از موارد، مسئولان هم باید بترسند. بترسیم از اینکه مردم عصبانی شوند، بترسیم از اینکه فرزندان و دوستان ما از ما رویگردان شوند، بترسیم از اینکه مردم نتوانند زندگی افتخاربخشی برای خود تأمین کنند.”
مقاله به مدار سخنان رئیسجمهور در شهرهای مختلف استان تهران اشاره میکند و میگوید که این سخنان معمولاً اثر عملی ندارند. نویسندگان میافزایند: “این خیانت به مسئولین است و نباید فکر کنند که این سخنان رافع مشکلات هستند. این سخنان تکراری هستند و هیچکمکی به جامعه نمیکنند.”
در بخشهای مختلف مقاله، به تکتک سخنان رئیسجمهور نقد و بررسی شده است:
– در مورد برداشتن موانع تولید، نویسندگان میگویند: “مردم به تلاشهای دولت کاری ندارند، بلکه به نتایج آنها نیاز دارند. بگویید کدام موانع برداشته شدهاند یا کدامها اضافه شدهاند.”
– در مورد قاچاق سوخت، نویسندگان میگویند: “آیا میتوانید گزارشی از این قاچاق که در ابعاد وحشتناک است، منتشر کنید؟ مردم میخواهند بدانند که شما میتوانید جلوی این کار را بگیرید.”
– در مورد سهمیدهی، نویسندگان میفرمایند: “این سخنان خوب است، اما چرا اجرا نمیشوند؟ بودجه کشور نیز خلاف این نوع عدالت است. حقوقها را نصف تورم افزایش دادهاید، ولی پرداختی دولت به افراد فاقد ماموریت برای مردم بهصورت تصاعدی زیاد شده است.”
– در باره تمایز میان گفتگو و تشدید تحریمها، مقاله پرسش میکند: “چرا توپ را در زمین طرف مقابل نمیاندازید؟ اعلام توقف تشدید تحریمها و زمان حداقلی برای گفتگو را مشخص کنید.”
نویسندگان به نشاندهن این موضوع برمیگردند که مردم میترسند: “مردم میترسند از آنچه که پیش روی آنها است. بترسیم از اینکه اقتصاد را نتوانیم مدیریت کنیم، بترسیم از اینکه آب و برق مردم را تأمین نکنیم، بترسیم از اینکه آموزشها تعطیل شوند. بترسیم از اینکه مردم به ما امید ببندند، ولی ناامیدشان کنیم و رویبرگردانند. این ترس برای ما لازم است.”