در فضای مجازی ایران، یک محیط پرتنش و مضطرب وجود دارد که در آن جریانات سیاسی متفاوت با یکدیگر رقابت و مناظره میکنند. به نظر میرسد موضوعات جهانی مانند ریاستجمهوری دونالد ترامپ و جنگ اوکراین، تا حدی این تنشها را تشدید کردهاند که گروههای مختلف به صورت قطببندی شده در برابر هم صفآرایی میکنند. این نتیجهگیری بر اساس تحلیل دادههای شبکههای اجتماعی است.
براساس اطلاعیات موجود، مهمترین جریانات فعال در فضای مجازی ایران عبارتند از:
– **خصمان جمهوری اسلامی**: این گروه با بیشترین تعداد کاربر و محتوا، نقش محوری در این محیط ایفا میکند.
– **سلطنتطلبان**: این گروه نیز حضور قابل توجهی در فضای مجازی دارد و به ترویج دیدگاههای خود میپردازد.
– **مخالفان بدون جریان خاص**: این گروه شامل افرادی است که مخالف مراسم هستند اما به لزوم پیروی از یک جریان سیاسی خاص کمتر اهمیت میدهند.
– **منتقدان و اصلاحطلبان**: این گروه با انتقاد از عملکرد حکومت و طرح ایدههای اصلاحی نیز فعال است.
– **اکانتهای خارجی**: این گروه شامل حسابهایی است که از خارج از ایران فعالیت میکنند و محتوای مرتبط با ایران ارائه میدهند.
تحلیلها نشان میدهند که موضوعات مربوط به ترامپ و ولودیمیر زلنسکی به دو قطب اصلی مناقشه در فضای مجازی تبدیل شدهاند. هر یک از جریانات سیاسی براساس دیدگاههای خود، موقعیتهای متفاوتی در قبال این دو شخصیت اتخاذ کردهاند:
– **خصمان جمهوری اسلامی**: ترامپ را به عنوان نمادی از شکست سیاستهای آمریکا و زلنسکی را به عنوان عروسک غربی معرفی میکنند.
– **منتقدان و اصلاحطلبان**: با یک رویکرد دوگانه، برخی از آنها ترامپ را غیرقابل اعتماد و زلنسکی را نماد مقاومت در برابر ظلم میدانند.
– **سلطنتطلبان**: ضمن انتقاد از زلنسکی، ترامپ را به عنوان رهبری قوی و حامی منافع ملی میستایند.
– **ریاستارتیها**: ترامپ را به طور کامل مثبت ارزیابی میکنند و زلنسکی را به شدت تخریب میکنند.
جنگ سایبری در ایران واقعیتی است که با ظهور شخصیتهای بحثبرانگیز مانند ترامپ و زلنسکی، ابعاد جدیدی به خود گرفته است. این قطببندیهای سیاسی تنشهای داخلی را تشدید میکنند و میتوانند به تفريقه و بیاعتمادی در جامعه منجر شوند. برای مقابله با این امور، باید از طریق آگاهیبخشی و ترویج تفکر انتقادی، از تبدیل شدن فضای مجازی به محیطی برای تفرقهافکنی جلوگیری کرد و آن را به چارچوبی برای گفتوگو و تبادل نظر سازنده تبدیل نمود.