به گزارش تابناک، امیر رهبر، فعال اجتماعی، در مورد حراجهای بهاری که برای شهروندان مانند کلاه بزرگی بر سر آنها قرار گرفته است، اینگونه نوشته است: این روزها اگر در خیابانها قدم بردارید، تشخیص خواهید داد که تقریباً تمام مغازهها، غیر از سوپرمارکتها و میوهفروشیها، با تخفیفهایی بین ۳۰ تا ۷۰ درصد سعی دارند مشتریان را به خرید جذب کنند. بهویژه بازار لباس و کفش، با حراجهای پایان فصل، تلاش میکند تا مشتتها را به تهیه اقلام زمستانی و آمادهسازی استعداد برای ورود اقلام بهاری ترغیب کند.
همه اینها برای چه؟
در کشورهای توسعهیافته، حراجها فصلی برای حمایت از مصرفکننده است، و تخفیفها به حدی واقعی است که مشتریان برای شرکت در آنها ساعتها قرار میگیرند. در این حراجها، فروشگاههای معتبر اقلام خود را به صورت کامل و با تخفیفهای قابل توجه عرضه کرده و با سود کمتر و فروش بیشتر، از زیانها در ماههای دیگر پرداخت میشوند.
چرا ما در هر مسئلهای بنا بدی میگذاریم؟
بازار حراجهای نوروزی روز به روز داغتر میشود، بهطوریکه برخی از فروشندگان، با نظارت ناافزوده دستگاههای مسئول و در سایه عدم رعایت ضوابط مشخص، سودهای زیادی را از طریق تبلیغات دروغین و ارائه تخفیفهای بیش از ۷۰ درصد به جیب میبرند. ارائه تخفیف برای فروش اقلام مصرفی از روشهای مرسوم روزها برای تخلیه انبارهاست.
ممکن است شما نیز از آنهایی باشید که مواجه با تبلیغاتی از خردهفروشیها، فروشگاههای زنجیرهای یا نمایندگیهای رسمی برندهای خارجی برخوردار شدهاید که تخفیفهای ۱۵ تا بیش از ۷۰ درصد (یا یکی بخر و ۳ تا ببر) را ارائه میدهند.
و اما واقعیت مسئله چیست؟
اگرچه قیمتهای اعلامشده بسیاری از اقلام حتی پس از تخفیفهای ادعاشده نیز بالاتر از قیمت واقعی هستند، فروشندگان با ارائه تخفیفهای غیرواقعی، تلاش میکنند محصولات خود را بیشتر فروشند. تولیدکنندگان و واردکنندگان با استفاده از بیاطلاعی مشتریان و ضعف نظام حمایت، تخفیفهای واقعی و مطلوب را ارائه نمیدهند. این تخفیفها بیش از آنکه برای حمایت از مصرفکننده باشند، موجب زدوبندهای از سودهای فروشندگان، فروشگاهها و خردهفروشیها برای تقسیم سود حاصل از گرانفروشی میشوند.
فریب آوری از نوعی دیگر
اجناسی که معمولاً به عنوان اقلام وارداتی به فروش میرسند، در واقع تولید داخلی هستند و تنها برچسبهای مارک خارجی روی آنها دوخته شده است. با یک نگاه به بازار، میتوانید انواع برچسبها و مارکهای مختلف را پیدا کنید. این مارکها بر روی لباسهای تولیدی داخلی دوخته میشوند و به این نام به فروش میرسند. اگر فروشنده صادق باشد، این محصولات را به عنوان “هایکپی” یا “کپی با کیفیت” مشخص میکند، اما قیمتهای اعلامشده برای این اقلام اغلب بسیار بالاتر از هزینههای واقعی تولید و فروش هستند.
این بازی ادامه دارد
اگر به یکی از این مغازهها رفتید و قیمت یک عرضه را پرسید، فروشنده حتماً میگوید که اگر این جنس را امروز نخرید، در سال آینده باید چند برابر قیمت آن را بپردازید. تورم هفتهانه و ماهیانه تبدیل به ابزار تبلیغی برای فروشندگان شده است. هشدارهایی که میکنند، بسیاری از مشتریان را به خرید ترغیب میکنند، بدون اینکه به قیمت واقعی و تخفیفهای غیرواقعی توجه کنند.
شهروند مسئول…
البته فروشندگان واقعی هم هستند که حراجهای خود را به درستی انجام میدهند و از سود قانونی خود راضی هستند. اما چگونه میتوان این فروشندگان را از سودجویانی که حراجهای غیرواقعی برگزار میکنند تشخیص داد؟ این نیاز به دقت و آگاهی مشتریان و اhcpاق حقوق خود است. برای این کار، باید از فروشنده درخواست کرد که مجوز حراج خود را نشان دهد. بر اساس قانون، تمام واحدهای صنفی و شرکتهای دارای فروشگاههای زنجیرهای برای برگزاری حراج، باید مجوز را از اتحادیه مربوطه دریافت کنند.
البته کسب این مجوز برای بسیاری از مشتریان آسان نیست، زیرا فروشندگان ممکن است در برابر این درخواست با مشکل مواجه شوند. در این صورت، مسئولان باید مجوز حراج را به صورت قابل دید در فروشگاهها نصب کنند و مشتریان را برای دقت در این موارد راهنمایی کنند. البته این راهکار برای آنهایی است که به دیدن تخفیفهای ظاهری دست و پایشان نلرزد و با دقت و آگاهی عمل میکنند. شهروند مسئول نیز میداند که بیتوجهی به مسئولیتهای خود با گرانفروشی در قالب تخفیفهای غیرواقعی متفاوت نیست.