تاریخ انتشار: ۰۹/۰۴/۲۰۲۵ – ۱۰:۰۸ +۲ گرینویچ • به‌روزرسانی شده در ۱۰:۰۹
نسخه دیجیتال این مقاله از ربات‌های زیردریایی که تا عمق ۳۸۰۰ متر اقیانوس پایین رفته‌اند و بیش از ۷۰۰ هزار تصویر از لاشه کشتی تایتانیک گرفته‌اند، تهیه شده‌است. کشتی تایتانیک که متعلق به شرکت بریتانیایی «وایت استار لاین» بود، در اولین سفر خود از ساوتهمپتون به نیویورک در ۱۵ آوریل ۱۹۱۲ با کوه یخی در نزدیکی جزایر نیوفاندلند در اقیانوس اطلس شمالی برخورد کرد.
با وجود ادعاهای سازندگان کشتی که می‌گفتند تایتانیک غرق‌نشدنی است، برخورد با کوه یخ باعث شد تا شش بخش از محفظه‌های ضدآب بدنه بشکنند و کشتی به سرعت آب‌گرفتگی پیدا کند. در طول ساعت‌های پس از برخورد، کشتی به‌تدریج کج شد و در نهایت، فاجعه‌ای رخ داد که بیش از ۱۵۰۰ نفر از مسافران را جان سپرد.
اکثر شهادت‌های بازماندگان به این می‌گویند که چراغ‌های کشتی تا لحظه‌های آخر روشن بودند. محققان که نقشه سه‌بعدی کشتی را تهیه کرده‌اند، شواهدی را در لاشه کشتی یافته‌اند که این ادعا را تایید می‌کند. جزئیات جدید نشان می‌دهند که مهندسان کشتی تا آخر تلاش کردند تا چراغ‌ها روشن بمانند.
در قسمت‌های پشتی کشتی که دیگ‌های بخار قرار داشتند، آثار فعالیت‌های آن تجهیزات هنوز دیده می‌شود. یکی از سوپاپ‌ها همچنان در حالت باز است، نشان‌دهنده جریان بخار به سمت ژنراتورهای برق در لحظات آخر. این حاکی از آن است که گروه مهندسان کشتی تا آخر به چراغ‌ها تغذیه می‌کردند و به قایق‌های نجات کمک می‌کردند. همه این مهندسان در این فاجعه جان خود را از دست دادند.
شبیه‌سازی‌ها همچنین نشان می‌دهند که سوراخ‌های کوچک در بدنه کشتی، که برخی از آن‌ها اندازه‌ای در حد یک برگه آ۴ دارند، احتمالاً عامل اصلی غرق‌شدن کشتی بوده‌اند. پنجره‌هایی نیز دیده شده که به‌نظر می‌رسد توسط کوه یخ شکسته شده‌اند، که با روایت‌های بازماندگان با شکست توده‌های یخ به کابین‌ها مطابقت دارد.
تصاویر شبیه‌سازی‌شده نشان می‌دهند که با وجود تماس سطحی با کوه یخ، تایتانیک سوراخ‌های کوچک و پخش‌شده در کل بدنه خود به‌وجود آورد که باعث ورود آب به‌تدریج و پیوسته به کشتی شد و در نهایت تمامی محفظه‌ها از بالا پر شدند.
سایمون بنسون، مدرس معماری دریایی در دانشگاه نیوکاسل، می‌گوید: «تفاوت بین غرق شدن یا نشدن تایتانیک به سوراخ‌هایی در حد اندازه‌ی یک برگ کاغذ برمی‌گردد. مشکل این‌جاست که این سوراخ‌ها طولانی و پخش‌شده در کل بدنه بودند، که باعث ورود آب به‌تدریج و پیوسته شد.»
اسکن‌های جدید اشیای شخصی مسافران را نشان می‌دهد که همچنان پرتاب‌شده بر کف اقیانوس هستند. پژوهشگران هشدار می‌دهند که لاشه کشتی تایتانیک به‌شدت در حال فرسایش است و احتمالاً در ۴۰ سال آینده به‌کامل زیر آب خواهد رفت.
پارکس استیفنسون، کارشناس کشتی تایتانیک، می‌گوید: «این کشتی آخرین شاهد زنده فاجعه است و هنوز هم برای ما داستان‌هایی دارد. این کشتی مانند صحنه‌ای جنایی است؛ شواهد باید در محل تغییر پیدا کنند. برای درک بهتر این فاجعه، نیاز است که یک دید جامع از تمامی لاشه کشتی داشته باشیم.»