ماریو بارگاس یوسا در طی شش دهه فعالیت خود در نوشتن رمان‌ها به موضوعاتی مانند استبداد، فساد و افراط‌گرایی در آمریکای لاتین پرداخت. شهرت جهانی او با انتشار رمان اولش به نام «زندگی سگی» آغاز شد، که تجربیات تلخ‌اش را در مدرسه نظامی تصویر می‌کشید. این آغاز بخشی از جنبش ادبیات آمریکای لاتین به نام «بوم» شد که در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی فعالیت کرد و نظریه‌های اجتماعی و ادبی این قاره را برای جهان مطرح کرد. نویسندگانی مانند گابریل گارسیا مارکز، کارلوس فوئنتس و خولیو کورتاسار نیز بخشی از این جنبش بودند.

با این حال، آثار بارگاس یوسا از نظر سبک با سایر نویسندگان این جریان تفاوت‌های قابل توجه‌ای داشت. او پیرو سبک رئالیسم جادویی نبود و ترجیح می‌داد واقعیت را با پشتیبانی از خیال‌پردازی به تصویر بکشد. او از شخصیت‌های واقعی الهام گرفت و این خلق انسان‌های خیالی را با دقت زندگی‌نامه‌نویسی ترکیب کرد.

یکی از آثار برجسته بارگاس یوسا، رمان «سور بز» است که روایت واپسین روزهای حکومت دیکتاتوری رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکن و نقشه‌ریزی برای ترور او را به تصویر می‌کشد. این کتاب توسط نشر نی به فارسی ترجمه و منتشر شده است. آثار دیگر او شامل «جنگ آخرالزمان» می‌شود که شورش خونین یک فرقه مذهبی در برزیل در قرن نوزدهم را مطرح می‌کند.

بارگاس یوسا تا سن پیuxtaposing سالگی به نوشتن ادامه داد و در پاییز سال ۲۰۱۰ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. او اولین نویسنده اهل آمریکای لاتین بعد از گارسیا مارکز بود که این جایزه را کسب کرد. در سخنرانی پیش از دریافت جایزه، یوسا نوشتار را مانند عشق‌بازی طولانی و مشوقد توصیف کرد.

پسر او، آلوارو بارگاس یوسا، در یک پست در شبکه اجتماعی ایکس، درگذشت پدرش را اعلام کرد. او اعلام کرد که با اندوه عمیق خبر می‌دهد که پدرش امروز در لیما و در میان خانواده‌اش به آرامی از دنیا رفته است. درگذشت او برای خانواده، دوستان و خوانندگانش در سراسر جهان یک ضربه‌ی عاطفی است، اما امیدواریم که همان‌طور که ما آرامش می‌یابیم، دیگران نیز در این حقیقت تسلی یابند که بارگاس یوسا زندگی‌ای طولانی، ماجراجویانه و پربار داشته و آثاری از خود به‌جا گذاشته که از خود او فراتر خواهد رفت.

آلوارو همچنین اعلام کرد که مطابق آیین مذهبی، سرامی عمومی برگزار نخواهد شد و پیکرش پدرش طبق وصیت او سوزانده خواهد شد. بارگاس یوسا در مورد مرگ گفته بود که دوست دارد مرگ در حالی او را ملاقات کند که در حال نوشتن است، مانند یک حادثه.