**روزنامه خراسان**: چارچوب تصمیم‌گیری رهبر انقلاب بر اساس منافع ملی، عقلانیت راهبردی، و تجربه تاریخی شکل گرفته است. رهبری، با هر ابزاری که می‌تواند موانع بر سر راه جمهوری اسلامی را برداشت، قطعاً موافق خواهد بود، شرط آنکه این ابزار سهام‌زایی بر کشور نباشد.

روزنامه خراسان به این سوال پرداخته است که آیا رهبر انقلاب با مذاکره با آمریکا موافق‌اند؟ به نقل از این روزنامه، رهبری نه با اصل مذاکره مخالفتی دارند و نه از آن ابا می‌کنند. مذاکره در نظر رهبر انقلاب، ابزاری است نه تابو، اما این ابزار باید به‌خوبی هزینه‌سنجی شود تا به سهام‌زایی برای کشور تبدیل نشود.

جمهوری اسلامی ایران در چهل سال اخیر، حدود ۱۰ بار تجربه مذاکره مستقیم یا غیرمستقیم با آمریکا داشته است. اما متاسفانه، در بسیاری از این موارد، طرف مقابل یا از تعهدات خود پرهاز کرده، یا از مذاکره برای اعمال فشار بیشتر و ایجاد هزینه‌های سیاسی و روانی برای ایران استفاده کرده است. بنابراین، حتی خوش‌بین‌ترین بازیگران سیاسی نیز نمی‌توانند نسبت به نیت آمریکا در مذاکرات خوش‌بین باقی بمانند.

اگرچه رهبر انقلاب همواره امکان بازگشت به میز مذاکره را باز گذاشته است، اما تنها بر آن شرط که مذاکره به یک سهام‌زایی و مخل در حکمرانی کشور تبدیل نشود. مهم‌ترین دغدغه رهبر این است که مذاکره نباید به جای آن‌که بار کشور را کاهش دهد، خود به باری بیشتر تبدیل شود.

مسأله امر المؤمنین امروز، پرسش از رضایت یا عدم رضایت قلبی رهبر انقلاب به مذاکره نیست؛ بلکه این است که آیا شرایط به‌گونه‌ای هست که مذاکره، نه‌تنها مفید، بلکه بدون هزینه مضاعف باشد؟ اگر چنین باشد، رهبر حکیم انقلاب حتی پس از ۱۰ شکست نیز مذاکره را مجاز خواهد دانست. البته، اگر هزینه‌های این اقدام بیش از فواید آن باشد و مذاکره به یک سهام‌زایی برای کشور تبدیل شود، رهبری با قاطعیت با اصل مذاکره مخالفت خواهد کرد، همان‌طور که در دوره ریاست ترامپ مشاهده شد.

اگر نیروهای انقلابی این-realی ایران را به درستی درک کنند، می‌توانند در مسیر بسط ید رهبری حرکت کنند و راه مذاکره عقلانی و کنترل‌شده را هموار کنند. در غیر این صورت، حتی با نیت خیرخواهانه، به محدودیت فضای مانور نظام در مقابل دشمن منجر خواهد شد.