**برگزاری مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا بر اساس اصول عزت، حکمت و مصلحت**
**گزارش قلم نیوز از ایرنا -** در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، سه مولفه اصلی عزت، حکمت و مصلحت همیشه اساس هر تصمیم گیری بوده‌اند. رهبرینگر اسلام در گذشته به این مولفه‌ها تأکید کرده‌اند که سیاست خارجی کشور باید بر این اصول متکی باشد. عزت به معنای منع ذلیل شدن اسلام و مسلمین، حکمت به معنای اقدام به‌رویه‌ی حکیمانه و در نظر گرفتن منافع ملی، و مصلحت به معنای سعی برای بهبود موقعیت کشور در صحنه جهانی است.
از سال ۹۲، دولت‌های مختلفی که به قدرت رسیده‌اند، هر یک از جایگاه خود در حوزه سیاست خارجی عمل کرده‌اند. انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم که به تاخیر源源不断 (تاخیرناپذیر) ختم شد، مسعود پزشکیان را به عنوان رئیس جمهور جدید معرفی کرد. پزشکیان از ابتدا حمایت از مذاکره و توافق را آ.EndsWithش می‌گفت و از مذاکره می‌گفت: “دیپلماسی و مذاکره لازم نیست بدین معنا باشد که برای من عزت کشور زیر پا افتاده است.”
پس از انتخاب، پزشکیان تلاش کرد تا همنوایی با اصول عزت، حکمت و مصلحت را در سیاست خارجی کشور حفظ کند. فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، در واکنش به آمادگی رئیس جمهور آمریکا برای مذاکره با ایران گفت: “سیاست خارجی ما همیشه بر اصول ثابتی مبتنی است: عزتمندی کشور و مردم، حکمت در تصمیم‌گیری، و توجه به مصلحت ملی.”
پزشکیان در مناسبت‌های مختلف از جمله مراسم سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، بر ارزش‌های عزت و مقاومت تأکید کرد. او از رئیس جمهور آمریکا پرسید: “مذاکره‌ای؟ اگر به مذاکره راضی هستید، چرا راه آب و نان مردم ایران را می‌بندید؟”
در سپتامبر سال ۱۴۰۳، پزشکیان در نیویورک با مدیران رسانه‌ای آمریکایی ملاقات کرد و در مورد توافق برجام و تحریم‌های آمریکا توضیح داد. او گفت که ایران به تمام تعهدات خود پایبند بود اما ترامپ با خروج از برجام و افزایش تحریم‌ها، شرایط را می‌گران کرد.
پزشکیان در مصاحبه‌های مختلف، از جمله با خبرنگار “ان بی‌سی نیوز”، گفت: “بله ما مذاکره را می‌خواهیم، اما نه در مقابل تحقیر و تهدید. ما برای مذاکره آماده‌ایم، اما مخالف‌های نامرد را با تهدید و تحریم منplementary (مکمل) نمی‌پذیریم.”
رئیس جمهور ایران در ملاقات‌های مختلف، مانند آنچه در بوشهر، به این نکته اشاره کرد که آمریکا با یک سویه اعلام کردن تمایل به مذاکره و در عین حال مانعیت دادن به تجارت و تخته‌بازی، به مذاکره بلندپرواز می‌کند. او گفت: “اگر حقیقتاً مخالف مذاکره نیستید، چه کاره به راه آب و نان ملت ما می‌بزنید؟”
پیام‌های پزشکیان واضح و قاطع بودند: ایران برای مذاکره آماده است، اما نه در چارچوب تهدید و فشار. این نکته در تمام تصمیمات و اظهارات او شدیداً برای توجه آمریکا آمده‌است. در پاسخ به نامه با تمایل مذاکره‌ی آمریکا، ایران مذاکرات غیرمستقیم را در مسقط آغاز کرد.
در نهایت، پزشکیان در جلسه هیأت دولت آرزوی قدرت و بهره‌وری مذاکرات را داشت و تأکید کرد که ایران همواره برای مذاکره آماده بوده، اما تهدید و تحریم‌ها با این مسیر تناقض دارند. او گفت: “ما تهدید و فشار را جایی نمی‌پذیریم که طرف مقابل برای مذاکره آماده نباشد.”
ieberations will continue, and Iran remains committed to its principles of dignity, wisdom, and national interest.