دیدارنیوز: یک روزنامه از رویدادهای شنبهشب گزارش کرد؛ شبی که مذاکرات ایران و آمریکا پیشرفت کرد، اما برخیها را نگران کرد.
هممیهن در سرمقاله خود نوشت: حدود دو ماه پیش، هنگامی که قیمت دلار بهنزدیک ۹۰ هزار تومان رسید، نمایندگان بعضی از اعضای مجلسION فرصة پیدا کردند تا با استیضاح وزیر اقتصاد و برداشتن او از محفل، همزمان چند هدف را برسانند.
اول، نشان دادند که به فکر مردم و رفع مشکلات آنها هستند. دوم، ضربهای به بهانههای سیاسی خود وارد کردند. سوم، یک فرصت برای حمایت عمومی از خود ایجاد کردند.
ولی مشخص شد که فرصة ای تبدیل به ترسری شد. تیری که به سمت دیگران شلیک کردند بازگشت و به خود آنها اصابت کرد. آنان که از وضعیت اقتصادی و کاهش ارزش ارز غصه میخوردند، خود را به عنوان بازپرس و دادستان بهشمار آوردند و وزیر اقتصاد را محکوم کردند.
اگرچه اکثر خبرداران میدانستند که مسئولیت از کسی دیگر است، آنها با گذشت زمان متوجه شدند که رئیسجمهور و کابینه در این امانت ضروری نیستند.
مسئولیت دقیقاً متوجه کسانی است که از کاهش ارز ناراحت هستند و زیادی میشوند. کسانی که از افزایش شاخص بورس کمتر میشوند و حتی به توهینهای شخصی میاندیشند.
پس از برکناری وزیر اقتصاد، ارز ده درصد نیز افزایش یافت، زیرا تنشهای خارجی افزایش یافته بود. اما در چند روز اخیر، با تغییرات مثبتی در روابط خارجی، قیمت ارز نه تنه به همان میزان برگشته، بلکه کمتر شده است.
پس چرا نمایندگان به کابینه یا رئیسجمهور حمله نمیکنند؟ زیرا هر فرد روشن哔ن میداند که تغییرات اقتصادی مستقیماً با سیاستهای خارجی مرتبط است. پس اگر از ارزشآوری اقلام مالی ریال حمایت میکنید، باید از تغییرات روابط خارجی نیز حمایت کنید.
این نابسامانی در رفتار نمایندگان فاجعهای اخلاقی و سیاسی است. احتمالاً هنوز متوجه نشدهاند که این تصمیمات منجر به به تنهایی خود میشود.
迪士نی شاهد هستند که اکثر نیروهای سیاسی، از جمله اصولگرایان، از این گفتگوها حمایت میکنند یا حرجهایی نمیزنند. در این میان، گروهی کوچک همچنان با چیرگی خود و خیر عمومی مبارزه میکنند.
یک رسانه دولتی تیتر داد: «دستاوردهای خیالی مذاکرات پی در پی هوا میشود!» یک نماینده با رای ۳ درصدی به مردم از عدم اطلاعات مجلس از مذاکرات شکایت کرد.
این نماینده متوجه نشده است که مردم از نقش کوچک که مجلس در این گفتگوها دارد، خرسند هستند. هم او نوشته است: «شنبه روز بدی بود و هنوز بد است. امروز بیشرفها شرافت را قربانی میکنند و ملت را هم. کل هفته خاکستری خواهد بود.»
این وضع ضدیت با مردم و وزگاریهای سیاسی بیسابقه است. هر کس با ۳ درصد رای به مجلس برود، این وضعیتها را دو برابر خواهد کرد.
نماینده دیگری نیز ایرادی بنیاسرائیلی به مذاکرات داده و گفته است: «سلام و علیک آقای عراقچی با نماینده آمریکا غیرضروری و غیرقابل توجیه است.»
واقعاً عجیب است که اگرچه به مذاکرات رضایت دارند، اما ایراد آغاز صحبتها را میکنند. بجای اینکه گویند: «حال که صحبت میکنید، مستقیماً حرف بزنید!» این نقدها میتواند موجب سخریههای منتقدان مذاکرات شود.
دیگر نمایندهای از عقلانیت سخن میگوید و توصیه میکند که برای احتمالات مختلف برنامهریزی کنیم. او هشدار میدهد که با افقهای مشکل، کشور را معطل نکنیم.
برخی شدیداً خشونتآمیزتر بودند و متنهایی نقضآمیز منتشر کردند که بعداً از شایعه شدنشان انکار کردند. این گروهها شنبهشب نگاه نشد، زیرا خرسندی و آرامش مردم آنها اذیت میکرد.
آنها بیشتر از پیش تنهاییها و مورد تحقیر هستند. یکی از مهمترین دستاوردهای این مذاکرات میتواند خیزش مردم علیه این گروهها و حذف آنها از عرصه سیاسی باشد.