غلامعلی رجایی اظهار داشت که تندروها از خجالت دولت پزشکیان درخواهند آمد.
دیدارنیوز: یک آنالیست سیاسی در مصاحبهای گفت: “پیروزی یا شکست مذاکرات ایران و آمریکا به دولت مربوط نیست. اگر نکتهای هم بخواهد پای دولت بود، این است که چرا رئیس جمهور از آغاز مذاکرات یک دیدگاه و برنامه مشخص نداشته که براساس آن از رهبر انقلاب مجوز برگیرد.”
بر اساس گفته این آنالیست، ایران و آمریکا وارد مرحله گفتوگوهای کارشناسی شدهاند و برخی توافقات کلی به ثمر رسیده است. دولت مسعود پزشکیان از ابتدا فرصتهای مختلف را برای ارسال پیامهای حسن نیت به واشنگتن بهره برده، این رویکرد به ویژه انتقادات تندروها را به همراه داشته است. در مذاکرات عمان، دولت بیشتر به عنوان تماشاچی عمل کرده و فقط در بخشی از فرآیند مذاکرات شرکت داشته است. این نقش از دولت متفاوت با نقش غیرتواره قبلیها نظیر دولتهای رئیسی، روحانی و احمدینژاد است که نقش محوری در مذاکرات داشتند.
غلامعلی رجایی در مصاحبهای با نامهنیوز، درباره تأثیرپذیری دولت از نتایج مذاکرات گفت: “نامههای آمdebit به رهبر انقلاب و پاسخ به آنها نیز نشان میدهد که دولت نقش عمدهای در مذاکرات ندارد و بیشتر به عنوان عضوی از نظام عمل میکند. البته دولت در جریان اقدامات خود قرار دارد.”
وی ادامه داد: “اگر بخواهیم نقش دولت را توصیف کنیم، میتوان گفت نقش دست دوم است؛ بنابراین پیروزی یا شکست مذاکرات پای دولت نوشته نمیشود. هرچه انتظار بود دولت نقش بزرگتری ایفا کند، اما در این زمینه نمره خوبی نگرفته است.”
این فعال سیاسی افزود: “پزشکیان تاکنون هیچ دیدگاه مستقلی درباره مذاکرات نشان نداده و مشابه مرحوم رئیسی عمل کرده است. اگر نکتهای به پای دولت برسد، این است که چرا رئیس جمهور از ابتدا برنامه و دیدگاه مشخصی نداشته است.”
در مورد تأثیر کنارکشیدن دولت از جریان مذاکرات بر رفتارهای فرآکسیونهای ضد مذاکرتی، رجایی گفت: “وقتی نظام تصمیم مذاکره میگیرد، دولت مجری است و مخالفان تا حدی میتوانند حضور داشته باشند یا اقدام کنند، اما در غیر این صورت سرزنشهای خود را میشنوند. اگر تندروها در موضع و عمل دولت انتقادی عمل کنند، رئیس جمهور میتواند به جلسه رأی اعتماد وزیران اشاره کند که دیدگاه خود را با رهبر انقلاب هماهنگ کرده است.”
راجایی پایان داد: “هر چقدر دولت بخواهد برای کنترل تندروها از مسئولیتهای خود کوتاه آید، برای اتفاق مثبتی تأثیرگذار نخواهد بود. پزشکیان باید از اینجا شروع کند که تندروها از خجالت او درخواهند آمد و احتمالاً این سال 2 یا 3 وزیر خود را کنار گذاشته یا مجبور به استعفا خواهند کرد.”