حاج‌نقی، که در سریال پایتخت با تکرار لقب «حاجی» مورد هدف قرار گرفته، از عقدة محبت رنجور است. به حدی که حتی از خود بر ضد سالار، فرزندخوانده‌اش، حسادت نشان می‌دهد و تلاش می‌کند تا برای جلب محبت همسرش با او رقابت کند. این شخصیت از طریق خصوصیات منفی‌اش، مانند دروغ‌گویی و حسادت، به‌طور ضمنی برای ت-scoring افراد مذهبی به کار می‌رود.

به گزارش روزنامه کیهان، سریال پایتخت در نوروز ۱۴۰۴ دوباره روی آنتن صداوسیما به پخش درآمد. در این فصل، سریال جنبه‌هایی از ارزش‌های فرهنگی و معماری ایران را، به‌خصوص مناظر دلپذیر شمال و پل‌های باستانی، به تصویر کشید. علاوه بر این، مسائل ورزشی نیز مورد توجه قرار گرفت، به‌ویژه مشکلات ورزش‌کاران ناشی از سیاست‌های نامتوازن وزارت ورزش نسبت به ورزش‌های نابرترفایع.

حاج‌نقی، به‌عنوان پدر خانواده، بر صندلی خود که نشانه‌ای از قدرت و سلطه‌اش است، نشسته و به همه دستور می‌دهد؛ اما مست公寓听觉有问题，甚至利用这一点来获取个人利益，例如通过声称自己聋来获得免费的土地。随着剧情的进展，他对“مهلا”事件的处理进一步突显了他的不诚实。

حاج‌نقی شخصیتی خشن و ناراحت کننده است که به رفت‌وآمدهای دختران خود بیمارانه حساس است. سریال می‌کوشد غیرت این پدر نسبت به دخترانش را به‌عنوان یک اختلال روانی به تصویر بکشد. به‌جای امّا (همسر حاج‌نقی) هم برای درمان این مسئله به روانپزشک مراجعه می‌کند. رفتارهای غیرمنطقی و بیمارانه حاج‌نقی در مراقبت از خانواده‌اش همه را می‌ترس nak می‌کند.

این شخصیت، با تأکید بر لقب «حاجی»، باعث می‌شود افراد مذهبی را به صورتی منفی به تصویر بکشد. حاج‌نقی یک دروغ‌گو، حسود، فریبکار و نابهنجار توصیف می‌شود. این شخصیت با اعمال بیمارگونه‌اش، از مسائل اخلاقی و تربیتی مورد بحث قرار می‌گیرد.

همچنین، در سریال قرارداد دکتر روانشناس، که به‌نحوی شبیه یک روانشناس مذهبی معرفی می‌شود، در جلسات درمانی خود از بیسکویت‌ها به‌عنوان ورق‌های پاسور استفاده می‌کند.

در فصل هفتم «پایتخت»، بازی‌های بازاری و Kata و ضعف فیلمنامه مشهود است. شوخی‌های بی‌ذوق مانند دستشویی‌رفتن، مورد توجه روزنامه‌نگار قرار گرفته و صحنه‌های مربوط به آن‌ها به‌عنوان یک نشانه از حیا زدایی مطرح شده‌اند.