هفته‌نامه خط حزب‌الله: نگاهی انتقادی به مذاکرات ایران و آمریکا
هفته‌نامه خط حزب‌الله، انتشاری مرتبط با دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب، در سرمقاله‌ای دیروز از موضوع مذاکرات ایران و آمریکا سخن گفت. این متن معتقد است که یکی از عبراتی که از مذاکرات برجام و محتوای آن برای کشور به دست آمد، گره‌زدن امور کشور به این مذاکرات و شرطی‌سازی اقتصادی بوده است. این مسئله از ابتدای انقلاب، یکی از دغدغه‌های رهبر بوده و او چندین بار به تبعات این راه انحرافی هشدار داده است.
با آغاز مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا از یک هفته پیش در عمان و برنامه‌ریزی برای دور دوم این مذاکرات در شنبه آینده، نویسنده اصرار دارد به تکرار مسیرهای غلط و خسارات آن جلوگیری شود. گره‌زدن تصمیمات و برنامه‌ها به مذاکرات و ایجاد فضای هیجانی و بی‌تفکری در خصوص آن‌ها، مضرات تعددی برای کشور خواهد داشت. این امر ممکن است دست حریف را برای فشارآوری بر تیم مذاکرات ایران باز کند.
در مذاکرات جاری که از جنبه‌های مختلف پیچیده است، ایجاد فضای بی‌تفکری و قطعیت‌جویی می‌تواند به‌مناسبت ایجاد امتیازات عمده برای حریف باشد. در دوره برجام، شعار «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» مورد استفاده قرار گرفت، زیرا فضایی ایجاد شده بود که توافق به هر قیمت انجام می‌شد و مذاکره و تفاوت‌های موجود ناچیز محسوب می‌شدند. این رویکرد ناشی از انتظارات نابینا بود و منتقدان علیه هرگونه انتقاد از این روند مورد هجوم می‌گرفتند. وقتی حریف فهمید که توافق برای ما حیاتی است، ممکن است امتیازات کمتری ارائه کند.
در این مرحله، صحبت‌کردن از توافق پیش‌آمدی است. مذاکرات حتی نسبت به برجام نیز پیچیده‌تر هستند و طرف مقابل نیز در موققفات خود نوسان‌های عمده‌ای دارد که حتی دوستان او نیز محتاط می‌شوند. این شرایط نشان می‌دهد که خوش‌خیالی از پیروزی در مذاکرات غیرمنطقی است. حتی اگر به توافقی برسیم و تحریم‌ها برداشته شوند، همه مسائل و مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد. آن‌ها که توافق را به عنوان نجات‌بخش می‌شناسند، عملاً رؤیافروشی می‌کنند. این نوع خوش‌بینی می‌تواند باعث ایجاد امید نادرست شود که به سرخوردگی و ناامیدی عمیق انجام خواهد شد.
یکی دیگر از تبعات این نوع فضاسازی خیالی، معطلی کردن کشور و عدم اقدام به تصمیمات مهم است. فضایی ناواقعی که ایجاد می‌شود، می‌تواند مدیران را به تردید و تعلل بکشاند و تصمیمات ضروری را معطل کند. این مسئله ممکن است کشور را به وضعیتی انگیخته که قرارهای جامعی نمی‌تواند گرفته شود.
در نهایت، اگر فضای خیالی وهمنام و موققفات مسئولان در مذاکرات مدیریت نشود، اقتصاد کشور بیش از حد شرطی خواهد شد. مشکلات اقتصادی کشور می‌توانند درگیر نوسانات بازارهای ارز و سایر بازارها شوند. این وضعیت نیز به نفع حریف خواهد بود که می‌تواند فضای مذاکرات را تحریک کند. دولت باید در این مسئله هوشیار و دقیق باشد تا خسارات اقتصادی را کاهش دهد.