آگهی

پس از انتخابات، پارلمان جدید نخست وزیر آینده کشور را انتخاب خواهد کرد. اگر هیچ حزبی اکثریت مطلق را به دست نیاورد، آنگاه حزبی که بیشترین سهم از کرسی‌های مجلس را دارد، می‌تواند یک دولت ائتلافی تشکیل دهد.

بسیاری از کارشناسان موافقند که در چشم‌انداز سیاسی امروز پاکستان، واقعا به نظر می‌رسد که تنها یک مدعی اصلی برای پست نخست‌وزیری وجود دارد و آن هم کسی جز نواز شریف نیست.

تاجر مولتی میلیونرکه پیش از این سه بار نخست وزیر پاکستان بوده است. نواز شریف عضو یکی از دو خانواده بزرگی است که دهه‌ها بر سیاست پاکستان تسلط داشته‌اند. 

حزب او یعنی مسلم لیگ در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۳ به پیروزی‌های بزرگی دست یافت. اما شریفِ ۷۴ ساله هرگز دوران نخست وزیری خود را به پایان نرساند و هر بار از قدرت برکنار شد: یک بار توسط ارتش، یک بار توسط دادگاه عالی و یک بار هم از سوی رئیس جمهوری.

شریف اکتبر گذشته پس از چهار سال تبعید خودخواسته از لندن به اسلام‌آباد بازگشت و در عرض چند هفته پس از بازگشت، محکومیت او لغو شد. این در شرایطی بود که دادگاهی در پاکستانی در سال ۲۰۲۰ برای او حکم بازداشت صادر و تهدید کرده بود که اگر آقای شریف از تبعید خودخواسته در بریتانیا برای مواجهه با اتهامات فساد برنگردد، او را فراری از عدالت معرفی خواهد کرد.

رقیب اصلی او، عمران خان، قهرمان سابق کریکت است که تبدیل به سیاستمدار اسلام‌گرا شد. حزب تحریک انصاف به رهبری او در انتخابات ۲۰۱۸ موفق به تشکیل یک دولت ائتلافی با شعار مبارزه با فساد شد.  او سمت نخست وزیری پاکستان را نیز کسب کرد اما دوران نخست‌وزیری او با سرکوب چهره‌های مخالف دولت، میدان دادن به روحانیون تندرو و محدودکردن آزادی بیان مشکل‌ساز شد.

آقای خان در آوریل ۲۰۲۲ از سمت خود برکنار و به اتهام فساد اقتصادی، افشای اسرار دولتی و نقض قانون ازدواج رسمی روانه زندان شد. او در پشت میله‌های زندان از شرکت در رای‌گیری منع شده است. اگرچه آقای خان از حمایت مردمی قابل توجهی برخوردار است، اما صدور احکام پیاپی علیه او و هم‌حزبی‌هایش  و نیز بازگشت بودن مشکل آقای شریف این فرضیه را در میان گروهی از مردم مطرح کرده که نتیجه انتخابات روز پنجشنبه از پیش تعیین شده است.

جوان ترین امید برای نخست وزیری آینده پاکستان هم بلاول بوتو زرداری، پسر بی‌نظیر بوتو، نخست وزیر ترور شده و نوه اولین نخست وزیر منتخب دموکراتیک این کشور، ذوالفقار علی بوتو است که در دهه ۱۹۷۰ کشور را رهبری کرد و توسط ارتش سرنگون و اعدام شد. اما تحلیلگران مسایل پاکستان بعید می‌دانند که حزب مردم به رهبری او رای کافی را برای تصدی پست نخست وزیری به دست آورد ولی می‌تواند بخشی از یک دولت ائتلافی به رهبری نواز شریف باشد.

گزارش‌ها از پاکستان حاکیست که ۱۲۷ میلیون واجد شرایط رای‌دهی استقبال کم‌رنگی از کارزارهای هر سه حزب مسلم لیگ، تحریک انصاف و مردم داشته‌اند. 

سوال اصلی مردم این است که آیا رای دادن می‌تواند تغییری واقعی را در کشوری که گرفتار درگیری‌های سیاسی، بحران اقتصادی ظاهرا لاینحل و افزایش دوباره عملیات ستیزه‌جویان داعش شده است، ایجاد کند. آن هم در کشوری که دولت‌های غیرنظامی با مداخله نظامیان سرنگون شده‌اند و ارتش در نیمی از ۷۶ سالی که از  استقلال کشور می‌گذرد، حکمرانی کرده است.

به فیسبوک یورونیوز فارسی بپیوندید 

اما انتخابات پاکستان به عنوان کشوری که مجهز به سلاح هسته‌ای است و پنجمین کشور پرجمعیت جهان به شمار می‌رود برای جهان واجد اهمیت است. کشوری که متحد غرب محسوب می‌شود و در منطقه‌ای مملو از تنش واقع شده است. 

برای جامعه بین‌المللی، یک دولت قوی و باثبات پاکستان به معنای فرصت بهتری برای مهار هرگونه ناآرامی، رسیدگی به چالش‌های اقتصادی و جلوگیری از مهاجرت غیرقانونی است.