ویدئویی که شامل توهین به اهل سنت در برنامه‌ای از شبکه سیمای خانواده بوده، پس از پخش در شبکه‌های اجتماعی، به موجی از واکنش‌ها از سوی مردم دست‌به‌دست شده است. هم‌زمان، شبکه نسیم در موج شوک و ترس ملت ایران پس از انفجار بزرگ اسکله شهید رجایی در بندرعباس، برنامه‌ای شاد با وجود حضور کامران تفتی به عنوان مجری پخش کرد.
در شبی که مردم ایران به روزنامه‌ها و خبرهای عاجل دست یافته و دعا می‌کردند تا تعداد قربانیان فاجعه به حداقل محدود شود، شبکه نسیم برنامه‌ای خشنودی پخش کرد که در آن تفتی از موسیقی‌پخش‌کنندگان می‌خواست تا موسیقی‌ای شاد اجرا کنند. حاضران برنامه نیز به آهنگ‌ها دست زدند و می‌خنند.
رسانه‌ها نماد برخورداری المؤسسات از نظر مردم هستند. در مواقع بحران، مردم از رسانه‌ها انتظار دارند که اخبار را به‌درستی منتشر کرده، همدل و مقرب باشند، نه تا به شادی‌کردن و تمایش فرسنگ بپردازند. فرماندهی صداوسیما در چنین لحظاتی به مردم نزدیک نبود و به جای آرامش‌بخش، سخایی بیشتری برای مخاطبان خلق کرد.
با وجود اینکه مردم ایران همدل و هم‌سوگ هستند و به هر توده‌ای نیاز دارند، مدیران صداوسیما انتخاب کردند تا برنامه‌های خشنود پخش کنند. این تصمیم به نظر می‌رسد که با沁 ترجیحات و احساسات عمومی مردم متناسب نیست. این بالعکس از نقش یک رسانه حرفه‌ای و همدل خارج است.
در والله، می‌توان گفت رسانه‌ای که با پول مردم اداره می‌شود و نقش مهمی در زندگی روزمره آنها دارد، باید در زمان‌های مصیبه و بلا احساسات عموم را ثبت کند و همدل باشد، نه که خوشحال و خشنود باشد. شادی در وقت سردرد دیگران نه تنها اشتباه و غیرمحترمانه، بلکه غم را سنگین‌تر می‌کند و نابخشودنی‌تر می‌سازد.
این ن℉امه‌ی پخش شاد در شب‌های سوگ ملی که گویا هم‌زمان با سردرد و پریشانی عموم ملت رد شده است، نشان‌دهنده آگاهی‌نامندی مدیران صداوسیما از وضعیت فاجعه‌برانگیز مردم بندرعباس است. آنها نمی‌دانند که چقدر خانواده‌ها در انتظار خبر از عزیزان و مBruم خود دچار تعجب و خستگی شده‌اند.